نفس نیمه‌جان ماینینگ

اقتصاد دیجیتالی حاصل تفکر غیرمتمرکز روزهای ابتدایی اینترنت است. روزهای ابتدایی اینترنت به معنی تعامل شخص به شخص کاربران بدون محدودیت‌های مربوط به واسطه‌ها بود. واسطه‌هایی که به مرور و با هدف بهبود تجربه کاربری راه خود را به اینترنت باز کردند و خیلی زود پایگاه‌های داده‌شان به هدف حملات و منابع غنی تغذیه‌کننده تجارت داده‌ها تبدیل شد. روندی که تاکنون ادامه دارد و با ظهور بلاک‌چین فرصتی برای رهایی از این دلالان داده‌ها پیش آمد. بیت‌کوین و بلاک‌چین مانند هر فناوری دیگری، آجری روی دیگر آجرهای دیوار فناوری است که طبیعتاً وابستگی بلاک‌چین به شبکه جهانی اینترنت قابل چشم‌پوشی نیست. در چند سال اخیر با گسترش استفاده از بلاک‌چین، این فناوری به عنوان یکی از بازوهای اصلی اقتصاد دیجیتالی معرفی شده است. پتانسیل بلاک‌چین برای حذف واسطه‌ها یا تجارت آزاد از دلایل محبوبیت آن به شمار می‌رود. با این حال بلاک‌چین به نوعی یکی از ابزارهای و زیرمجموعه اقتصاد دیجیتالی است. اقتصاد دیجیتالی در پایه‌ای‌ترین حالت خود نیازمند شبکه‌ اینترنت جهانی است. اما همان‌طور که گفته شد، در دهه‌های اخیر واسطه‌ها نقش پررنگی در اینترنت پیدا کرده‌اند که امروزه می‌توانند اطلاعات کاربران را گروگان بگیرند یا هر نوع ممنوعیت و محدودیتی روی این شبکه اعمال و همچنان به تجارت داده‌ها و فروش اطلاعات کاربران اقدام کنند. اما امروزه در ایران نه تنها با اختلال اینترنت استفاده از بلاک‌چین به هر نحوی دچار اختلال شده بلکه پایه‌های اقتصاد دیجیتالی عملاً در حال نابودی و تنها تجویز استفاده از پلتفرم‌های داخلی است. بر اساس آمار، سهم اقتصاد دیجیتالی از کل اقتصاد کشور به حدود هفت درصد رسیده بود. حال آنکه عیسی زارع‌پور، وزیر ارتباطات، در آخرین روز مردادماه سال جاری این عدد را ۷.۲ درصد اعلام کرد. برخلاف اسم اقتصاد دیجیتالی و تصور سیاست‌گذاری درست برای شکل‌گیری و رشد آن، این حوزه با تلاش کسب‌وکارها و افراد نوآور به وجود آمده...