آیا هیات رئیسه مجلس مسئولیت طرح صیانت را می‌پذیرد؟ پاسکاری‌های بی‌هدف در وقت اضافه

نزدیک به یک سال از زمانی می‌گذرد که مجلس تصمیم گرفت طرح صیانت را طبق اصل ۸۵ قانون اساسی به کمیسیون تخصصی مشترک ارجاع دهد تا بار سنگین بررسی این طرح جنجالی از دوش صحن علنی برداشته شود. از همان روزهای اول تعدادی از نمایندگان تلاش کردند طرح به کمیسیون ویژه نرود اما موفق نشدند و سرانجام، کلیات طرح اسفند ۱۴۰۰ به تصویب کمیسیون رسید. البته طرح صیانتی که آن زمان تصویب شد با نسخه اولیه‌ای که به کمیسیون رفته بود تفاوت‌های بسیاری داشت و موادی از آن حذف شده بود. حال اما به نظر می‌رسد این طرح که آخرین نامش «نظام تنظیم مقررات خدمات فضای مجازی»‌ است جایی در میان زمین و هواست. رئیس مجلس آن را به شورای عالی فضای مجازی می‌فرستد، کمیسیون مخالفت می‌کند و نظر تعدادی از نمایندگان بر بازگشت طرح به صحن علنی است. ریشه اختلاف رضا تقی‌پور، رئیس کمیسیون مشترک بررسی طرح، در این مدت با وجود عقب‌نشینی‌هایش از برخی مواد بحث‌برانگیز آن،‌ پای کلیاتش ایستاده و هنوز سعی می‌کند کار را به نتیجه برساند. او چند وقتی است اما از هیات رئیسه مجلس گله دارد. ماجرا از آنجا شروع شد که سوم اسفند ۱۴۰۰، کلیات طرح با ۱۹ رأی موافق در کمیسیون مشترک تصویب شد، اما تنها مدت کوتاهی بعد از آن،‌ معاونت قوانین مجلس در نامه‌ای به تقی‌پور اعلام کرد در جلسه رأی‌گیری، قانون آیین‌نامه داخلی مجلس رعایت نشده است. بهزاد پورسید، معاون قوانین قوه مقننه، در آن نامه استدلال کرده بود طرحِ تصویب‌شده با نسخه‌ اولیه آن، معروف به نسخه ۲۶ تیر، که اجازه داده شد به کمیسیون برود، متفاوت است. چون تنها راه تغییر متن، ارجاع به مرکز پژوهش‌های مجلس است و کمیسیون طی دو مرتبه‌ای که طرح را مرکز پژوهش‌ها ارجاع داد تاکید داشت این مرکز تنها حق اظهارنظر کارشناسی دارد و نه تغییر متن طرح، پس تفاوت متن...