نظر به رشد روزافزون بهکارگیری و استفاده از فناوری امضای دیجیتال و گواهی الکترونیکی در پیادهسازی و توسعه سامانههاي نرمافزاري و سختافزاري مختلف در كشور، تعداد توسعهدهندگان و سازمانهایی که اعلام میدارند سیستمهای سختافزاری و نرمافزاری آنان دارای توانمندی بهکارگیری گواهیهای الکترونیکی، انجام عملیات احراز هویت، پشتيباني از امضای دیجیتال، صدور و مدیریت گواهی الکترونیکی، مدیریت کلید و... است، افزایش مییابد؛ متاسفانه در بسیاری از این سیستمها بهرغم اینکه در ظاهر امکان استفاده از گواهیهای الکترونیکی و انجام عملیات امضای دیجیتال وجود دارد، به دلیل عدم رعایت استانداردهای مرتبط، شاهد آسیبپذیریهای امنیتی بسیار جدی و عدم تعاملپذیری مناسب هستیم. در بسیاری از سازمانها این تصور نادرست وجود دارد که پشتیبانی سامانههای نرمافزاری نظیر اتوماسیونهای مالی، اداری و بانکی از فناوری امضای دیجیتال صرفا به معنای امکان استفاده از گواهیهای الکترونیکی X509 و قابلیت استفاده از یک ماژول سختافزاری رمزنگاری نظیر کارت هوشمند یا توکن USB است. توجه داشته باشید که پشتیبانی درست و مطمئن از فناوری امضای دیجیتال دارای ابعاد گسترده فنی، فرآیندی و حقوقی است و این قابلیت تنها در بستر قانونی فراهمشده در کشورها و با اعمال درست استانداردهای تعیینشده در این بستر مهیا میشود. عدم اعمال استانداردهای مصوب در این حوزه میتواند بسترساز مخاطرات بسیار جدی و جبرانناپذیری نظیر انکارپذیری تراکنشها، عدم اعتماد به اطلاعات امضاشده و تناظر آن با داده اصلی، عدم اعتماد به انجام درست و مطمئن عملیات صدور و مدیریت گواهی الکترونیکی، احراز هویت نامطمئن، عدم اعمال کنترل دسترسی مطمئن به منابع اطلاعاتی و عملیات اجرایی، خطر افشای اطلاعات محرمانه نظیر کلیدهای رمزنگاری و حسابهای کاربری، امکان جعل گواهی الکترونیکی و عدم اعتبارسنجی درست زنجیره گواهی، جعل امضای دیجیتال، بهکارگیری الگوریتمهای رمزنگاری ناامن، بهکارگیری الگوها و ساختارهای نادرست و نامطمئن در گواهیهای الکترونیکی و... باشد. بنابراين لازم است تجهیز سامانههای نرمافزاری و سختافزاری به زیرساخت کلید عمومی یا PKI که در واقع همان زیرساخت...