گنجینه درد روی بال‌های آی‌تی

پدربزرگم همیشه یک پوشه بزرگ به همراه داشت، ما اسم این پوشه را گذاشته بودیم گنجینه درد. همیشه برای رفتن به دکتر گنجینه دردهایش را با خود می‌برد؛ فرقی نمی‌کرد مراجعه به دکترش به علت سرماخوردگی بود یا به دلیل سرطان معده‌، که در نهایت با آن بیماری فوت کرد. در این گنجینه همه ‌چیز پیدا می‌کردید؛ از نسخه‌های دارویی برای 10 سال پیش یا اولین دفترچه بیمه‌ای که گرفته بود گرفته تا عکس و آزمایش‌های مختلف برای بیماری‌های مختلف. وقتی به گنجینه‌اش نگاه می‌کردم و می‌خواستم آن را کمی خلوت کنم و نسخه‌ها یا دفترچه‌های قدیمی‌تر را دور بیندازم، انگار بخشی از روحش را می‌کندم، همیشه می‌گفت:«به این چیکار داری، دکتر باید بفهمه من چمه!» برایش قابل قبول نبود که سرماخوردگی امسالش ربطی به شکستن پایش در سال پیش ندارد. اما همین گنجینه باعث شد با وجود بیماری‌اش بیشتر از حد معمول عمر کند، همیشه اطلاعات بیماری‌اش در دسترس بود و پزشکان را از کنکاش بی‌نیاز می‌کرد. گنجینه دردها را فراموش کرده بودم تا زمانی‌ که محمد جهانگیری معاون برنامه‌ریزی و نظارت سازمان نظام پزشکی دلیل اهمیت پرونده الکترونیکی سلامت را وابستگی فرآیند درمان عنوان کرد. او به ماهنامه صنعت درمان گفت:«ما در سلامت نیازهای متعددی داریم اما این نیازها کاملا با هم مرتبط هستند. اگر امروز به خاطر سردرد به پزشک مراجعه کنید و عکس رادیولوژی از شما بگیرند، ممکن است اگر فردا به خاطر مشکل گردن نزد پزشک بروید باز هم به همان عکس سر نیاز باشد. اگر امروز آزمایشی انجام دهید و فردا برای مشکل دیگری پیش پزشک بروید، باز هم ممکن است همین آزمایش مورد نیاز باشد. هنگامی که یک سیستم جامع و به‌روز از اطلاعات پزشکی شما وجود نداشته باشد، این کارها تکرار می‌شود و همه اینها یعنی هزینه اضافه و وقت اتلاف‌شده.» بحث تشکیل پرونده سلامت الکترونیکی تقریبا همزمان با تشکیل دفتر آمار...