دو دنیای جدا

در یک فضای کاری آرام در بازار الکترونیک شنژن (Shenzhen) چین، شیونگ چانگِ مهندس دستش را برای گرفتن یک قطعه آهنی روی میز پشت سرش دراز می‌کند. این شاید چندان مساله خاص به‌ نظر نرسد، اما مثال قدرتمندی است از اینکه چرا این استارت‌آپ بریتانیایی «سیلیکون‌ولی چین» را برگزیده است. چانگ می‌گوید: «اگر در یک کارخانه آمریکایی مظنه این قطعه را بگیرید، به شما می‌گویند چندین هزار دلار باید بپردازید و دو تا سه هفته هم صبر کنید... همین را اینجا سه‌روزه و با کمتر از چند صد دلار به شما می‌دهند.» [caption id="attachment_112313" align="aligncenter" width="873"] زاکربرگ: چین در حال ساخت اینترنت خودش است و این چشم‌انداز از اینترنت را به کشورهای دیگر هم سرایت داده است.[/caption] شرکت چانگ مشغول ساخت یک پروتوتایپ روباتیک در زمینه کشاورزی است که با پاشیدن روغن داغ علف‌های هرز را از بین می‌برد و به‌ طور بالقوه توانایی این را دارد که مشکل علف‌های هرز مقاوم به علف‌کش را که مزارع جهان درگیرش هستند حل کند. این شرکت یکی از استارت‌آپ‌های فناوری در حال رشد است که در شنژن و با فاصله‌ای کم نسبت به مرز هنگ‌کنگ واقع شده است. شنژن تا دهه 80 یک روستای آرام و ساکت بود که کمتر از 100 هزار نفر در آن ساکن بودند. امروزه این منطقه به یک کلانشهر با برج‌های بلند و بیش از 12 و نیم میلیون نفر ساکن تبدیل شده که در آن غول‌های فناوری از جمله هواوی و مراکز اصلی‌اش حضور دارند. به باور چانگ، هوآچائوبی (Huaqiangbei) بزرگ‌ترین بازار الکترونیک جهان در اصل «مرکز اصلی سخت‌افزار» است و می‌توانید در آن تمامی قطعات مورد نیازتان را برای تولید هر نوع گجتی فقط و فقط در یک محل و با مقیاسی بزرگ پیدا کنید. «این گفته واقعاً صحت دارد- یک ماه بودن در شنژن مساوی با چهار ماه حضور در هر نقطه دیگری از...