امروزه کوچکترین جزییات زندگی خصوصی ما قابل ردیابی است. ابزارهای فناورانه این امکان را فراهم کرده که در فضای کاری تحت نظارت دوربینهای مداربسته هوشمند باشیم؛ در خیابان و پاساژها و مراکز تفریحی چشمهای الکترونیکی همه چیز را تحت نظر دارد. تلفن همراه به ابزاری تبدیل شده که هر لحظه موقعیت مکانی ما را مشخص میکند. حضورمان در شبکههای اجتماعی و فضاهای مجازی به شکلی مستمر رصد و تحلیل میشود. هر کلیکی که میکنیم، هر صفحهای که باز میکنیم، هر خرید و فروش آنلاینی که انجام میدهیم، هر عکس و مطلبی که به اشتراک میگذاریم عملا بر حجم دادهها و اطلاعات قابل تحلیل اضافه میکنیم. هرجا که از اینترنت استفاده کنیم، مشخص است چه کسی مرتبط (Connect) شده و همه فعالیتهایش قابل ردیابی است. اینها همه تحت لوای قانون انجام میگیرد. از طرف دیگر در معرض انبوهی از تجاوزهای غیرقانونی به حریم خصوصی خود در فضای مجازی هستیم؛ هر لحظه در معرض هک شدن ایمیل، وبلاگ، سایت، گروه خصوصی و غیره هستیم. نام کتاب: درآمدی بر مطالعات نظارت نویسنده: دیوید لیون سال انتشار: 2007 انتشارات: Polity در فضاهای عمومی نظیر فرودگاهها، اسکنرهای بدن و تستهای بیومتریک به تدریج فراگیر میشود. کارتهای هوشمند عملا در تشخیص هویت، تبادلات مالی، ارتباطات و غیره نقشی کلیدی یافته است. در شبکههای اجتماعی مانند فیسبوک، توییتر، اینستاگرام و موتورهای جستوجو مثل گوگل انبوهی از دادهها تولید میکنیم که همگی جمعآوری، پالایش، ذخیرهسازی و تحلیل میشود و در نهایت به عنوان یک منبع مالی حیرتانگیز به کسانی که نمیخواهیم (مانند وزارت دفاع ایالات متحده) فروخته میشود. این موضوع به تجارتی با گردش مالی غیرقابل تصور تبدیل شده است. گویی هر فرد دارای یک رکورد از اطلاعات است که عادتها، نگرانیها، سلایق، تفریحات، تمایلات ناهنجار و همه خصوصیات دهنیروانی و شناختیعملکردیاش در شبکهای از تحلیلها مشخص است. مانند این است که در جهانی شیشهای زندگی میکنیم؛ نمیبینیم...