خطایی که فقط فیس‌بوک انجام نمی‌دهد

جمعی از آگهی‌دهندگان آمریکایی ادعا کرده‌اند که فیس‌بوک در تبلیغات خود میزان مخاطبانش را بیش از حد تخمین زده است. در این دعوی حقوقی ادعا شده که فیس‌بوک در خصوص دسترسی افراد ۱۸ تا ۳۴ساله به این شبکه اجتماعی اغراق کرده و میزانی که اعلام کرده بیش از میزان جمعیت واقعی این گروه سنی در ایالت‌های آمریکاست. گفته شده هدف از این کار این بوده که این شرکت بتواند به بازار فروش تبلیغات خود رونق بدهد و آنها را با قیمتی گران‌تر بفروشد. استناد شکات به پژوهش‌های آماری در دسترس و تحقیقات شکات است. اهمیت این گروه سنی از این روست که گفته شده درآمدهای خود را معمولاً خرج می‌کنند نه پس‌انداز، اما وفاداری برند کمتری دارند و از این رو باید به طور مکرر برای آنها تبلیغات عرضه شود تا از کالاها و خدمات یک برند استفاده کنند. اقدامی که فیس‌بوک انجام داده در واقع نوعی از تبلیغات گمراه‌کننده است. سوال اینجاست که اگر یک کسب و کار ایرانی چنین کاری انجام دهد، آیا از نظر قانونی امکان برخورد حقوقی با آن وجود دارد؟ به عنوان مثال اگر یک شرکت استارت‌آپی در حال حاضر ارزش تجاری خود را بیش از آنچه هست تبلیغ کند و از این طریق به فردی خسارت بزند، آیا می‌توان از او به دادگاه شکایت برد؟ آن‌طور که بختیاروند، آقامحمدی و قبولی درافشان در مقاله خود یعنی بررسی فقهی حقوقی تبلیغات تجاری گمراه‌کننده (پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب، تابستان ۱۳۹۴) نوشته‌اند، در حقوق ایران موارد متعددی از متون قانونی در این زمینه به چشم می‌خورد. ۱- ماده ۴۵ قانون اجرای سیاست‌‌های‌ کلی اصل (۴۴) قانون اساسی مصوب ١٣٨٧ اظهارات گمراه‌کننده را ممنوع اعلام کرده است. ۲- مطابق ماده ١٧ قانون نظام صنفی مصوب ١٣٨٢‌ افراد‌ صنفی مجاز نیستند برای جلب‌ مشتری‌ درباره محصولات، کالاها یا خدمات برخلاف واقع تبلیغ کنند. ۳- در ماده هفت...