شهرهایی که دوست می‌داریم

اکنون این موضوع در جامعه جهانی به رسمیت شناخته شده است که تعهدات انجام‌شده توسط دولت‌های ملی ذیل توافقنامه اقلیمی پاریس در سال ۲۰۱۵ بدون هماهنگی شهرها با یکدیگر به دست نخواهد آمد. خوشبختانه تعداد زیادی از شهرداران تعهدی قوی نسبت به مقابله با تغییرات اقلیمی دارند و همکاری برای رسیدن به این هدف را نشان داده‌اند. پروژه شهرهای C40، که در اصل شبکه‌ای است برای مواجهه با تغییرات اقلیمی، از شهرداران شهرک‌های بزرگ جهانی تشکیل شده و در واکنش به توافقنامه اقلیمی پاریس گزارشی را منتشر کرده است؛ در این گزارش به راهکارهایی برای کاهش آلاینده‌های شهری و نگهداری دمای میانگین جهانی در محدوده «امن» (زیر یک و نیم درجه سانتی‌گراد) پرداخته شده است. با افزایش انگیزه برای اجرای برنامه‌های اقلیمی، گزارش جدید ما با عنوان «شتاب‌افزایی متمرکز: رویکردی استراتژیک برای اقدامات اقلیمی شهرها تا سال ۲۰۳۰»، گامی دیگر در جهت تحلیل فرصت‌های شهری برای تسریع کاهش آلاینده‌های کربن محسوب می‌شود.   در حالی که اکنون فناوری‌ها و متخصصانی برای جلوگیری از افزایش دما به ‌کار گرفته شده‌اند، این مساله همچنان پابرجا و جدی است. حالا که بسیاری از شهرها در عرصه رقابتی اولویت‌هایی را در نظر دارند، بهتر است مدیران شهری اقداماتی حیاتی مشخص کنند که مسیر انتشار گازها در شرایط کنونی را تغییر دهد و همچنین با سهامداران برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و طرح‌های مورد نیاز در جهت تسریع این اقدامات مشارکت‌هایی صورت گیرد. این به معنی اولویت‌بندی اقدامات در عرصه طرح‌هایی است که تغییرات سیستمیک را کاتالیزه می‌کنند. پروژه C40 در تهیه این گزارش با مرکز مک‌کینزی برای ارزیابی بزرگ‌ترین فرصت‌های کاهش انتشار گازها و پیامدهای آن در شهرهای سرتاسر جهان همکاری داشته است. مقدمات کار را با بیش از ۴۵۰ اقدام در جهت کاهش آلاینده‌ها که در پروژه «بن‌بست ۲۰۲۰» مطرح شده است شروع کردیم و ۱۲ فرصت را در چهار زمینه که بالاترین پتانسیل...