شوکران عادت در جام فناوری

آیا تا به حال پیش آمده است که برای یک تعطیلات برنامه‌ریزی مفصلی کنید و بعد به آن نرسید؟ من چون غالباً دورکاری می‌کنم، تمام روزهایم شبیه یک روز تعطیل در اتاقم می‌گذرد. مدتی پیش که تازه دورکاری را شروع کرده بودم، هر روز صبح از خواب برمی‌خاستم و با یک شروع خوب مشغول کار می‌شدم، اما به ندرت حس و حال کار کردن پیدا می‌شد. اغلب چند ساعتی بیشتر نگذشته خودم را سردرگم در میان افکار تصادفی، سایت‌های خبری، شبکه‌های اجتماعی یا… می‌یافتم. حتی در روزهایی که با هزار ترفند و ضرب و زور خودم را متمرکز نگه می‌داشتم دچار خستگی زودرس می‌شدم. انگار اصلاً عادت به کار کردن نداشتم. اما وقتی آن روزها را با یک روز کاری در دفتر شرکت یا کتابخانه دانشگاه مقایسه کردم، متوجه شدم مشکل در توانایی تمرکز کردن یا سختی کار نیست. من در دفتر شرکت یا کتابخانه دانشگاه قادر بودم تا ساعت‌ها بدون خستگی، کار یا مطالعه کنم. یک روز از این موضوع به ستوه آمدم و به یاد دوران مدرسه که ناظم با بازرسی بدنی موبایل‌ها را جمع می‌کرد، گوشی موبایلم را خاموش و به جایی خارج از دید منتقل کردم. فردای آن روز وقتی به خود آمدم بدون احساس خستگی یا افکار سردرگم و بی‌توجه به زمان، چند ساعتی بیشتر از روزهای قبل کار کرده‌ بودم. عادت کرده بودم که هر بار نگاهم به تلفن همراه می‌افتد، ناخودآگاه به سمتش بروم و آن را چک کنم و حذف موبایل به افزایش تمرکز و انرژی‌ام کمک کرده بود. این تفاوت عجیب و جالب در بود و نبود موبایل باعث شد در مورد چرایی وجود عادت‌ها، ساختار آنها و فرایند شکل‌گیری‌شان کنجکاو شوم و به دنبال حل مشکل عادات ناخواسته بروم. قدرت عادت همان‌طور که می‌دانیم تمامی عادات یک انسان نامطلوب و ناخواسته نیستند. بعضی از این اعمال خودکار، همچون تنفس، آنچنان...