نمره اعتباری ربطی به میزان دارایی افراد ندارد

بیش از هشت سال است که شما کار اعتبارسنجی افراد را انجام می‌دهید. داده‌های افراد را چگونه جمع می‌کنید؟ هر شخصی که حساب بانکی داشته باشد وارد چرخه اعتبارسنجی شما می‌شود؟ اعتبارسنجی با حساب‌های مردم کاری ندارد. یعنی اگر حساب بانکی داشته باشم، دلیلی ندارد که وارد چرخه اعتبارسنجی شوم. فرهنگ عمومی ما این است که اعتبار را در مسائل مالی می‌بینیم، البته این فرهنگ از نظام بانکی ما وارد جامعه شده است در حالی‌ که این دو به هم ربطی ندارند. اعتبار به این معناست که من خوش‌قول هستم یا خیر. در بازار می‌گویند این فرد حرفش سند است. سر قولش می‌ایستد. اینکه شخصی پول دارد یا ندارد ارتباط مستقیمی به اعتبار افراد ندارد. خیلی از افراد هستند که پول‌دارند اما اعتبار خوبی ندارند. تعهدی کرده‌اند اما به آن پایبند نبوده‌اند. اهلیت اعتباری را ما در مسائل مالی تعریف نمی‌کنیم. یک مثال می‌زنم؛ وقتی کسی برای وام به بانک مراجعه می‌کند به او می‌گوییم برو دوتا ضامن بیاور، ما اصلاً او را اعتبارسنجی نمی‌کنیم. ضامن گرفتن برای این است که اعتبارسنجی نمی‌کنیم. همین که می‌گوییم ضامن بیاور در اصل صورت‌مساله را پاک کرده‌ایم، می‌گوییم ما نمی‌توانیم اهلیت اعتباری تو را بسنجیم، ما تو را نمی‌شناسیم پس ضامن بیاور. پس افراد چگونه وارد سیکل اعتبارسنجی می‌شوند؟ وقتی از کسی چک و سفته می‌خواهیم در اصل اعتبارسنجی نکرده‌ایم. اما جالب این است که در خیلی از فضاها اعلام می‌کنیم اعتبارسنجی داریم. شما نظام بانکی را به صورت کلی نگاه کنید، تمام وام‌های خردی که به مردم پرداخت می‌کند حتی برای وام پنج میلیونی یا ۱۰ میلیونی هم ضامن می‌گیرند. پس اعتبارسنجی برای چیست؟ اعتبارسنجی برای این است که اینها را نگیریم. اگر بگوییم به حساب‌های مردم دسترسی داریم که اعتبارسنجی معنا ندارد. اعتبارسنجی ما بدون توجه به اینکه این فرد پول دارد یا نه صورت می‌گیرد. خوش‌قول است یا بدقول. با...