بررسی روند یکساله اجرای قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات
یک بام و دو هوای شفافیت در ایران
۲۶ آذر ۱۳۹۷
زمان مطالعه : ۱۴ دقیقه
شماره ۶۳
تاریخ بهروزرسانی: ۱۷ اسفند ۱۳۹۸
در ماههای اخیر اخلال در بازار و به وجود آمدن پروندههای اقتصادی متعدد و در پی آن تغییر در کابینه دولت همگی عواملی بودند که باعث شدند بحث شفافیت و دسترسی آزاد به اطلاعات بیش از پیش مطرح شود و بر سر زبانها بیفتد. دو سال پیش بود که سامانه دسترسی آزاد به اطلاعات رونمایی شد و بنا بود در مراحل گوناگون همه دستگاههای دولتی به آن متصل شوند و اطلاعات خود را روی آن قرار دهند. حالا بیش از یک سال از آن روزها گذشته و همچنان برخی از دستگاهها، مانند قوه قضائیه، از قرار دادن اطلاعات خود روی این سامانه سر باز میزنند. اتفاقی که اگر میافتاد، شاید میتوانست نقش بازدارندگی در وقوع برخی از پروندههای اقتصادی داشته باشد. این روزها دبیر کمیسیون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات از رسانهها و خبرنگاران خواسته دستگاههای بیاعتنا را معرفی کنند تا تحت فشار افکار عمومی مجبور به پاسخگویی شوند. پیش از این دو قانون بهبود مستمر فضای کسبوکار و حقوق شهروندی، با وجود تصویب زودهنگام در مجلس و شورای نگهبان، در مرحله اجرا ناکام ماند و آنچنان که باید در تغییر کاستیها موثر نبود. همراه نشدن دستگاههای مربوطه برای اجرای این دو قانون مهمترین عامل اجرایی نشدن آنها بود و حالا پس از گذشت یک سال از رونمایی سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات و همراه نشدن برخی دستگاهها این گمانهزنی تقویت شده که سرانجام کار این بار چه خواهد شد. قانون دسترسی آزاد به اطلاعات، به منظور شفافیت در کار نهادهای حکومتی و امکان نظارت شهروندان و رسانهها، در سال ۱۳۸۷ در مجلس تصویب و در سال ۱۳۸۸ برای اجرایی شدن به محمود احمدینژاد، رئیسجمهور وقت، ابلاغ شد. دولت دهم موظف بود آییننامههای مورد اشاره در قانون دسترسی آزاد به اطلاعات را ظرف شش ماه تهیه کند اما نه تنها در زمان تعیینشده آییننامهای تهیه نشد که...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.
وارد شویدعضو نیستید؟ عضو شوید