در پاسخ به این پرسش که چرا قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات مصوب 1387 آنطور که باید و شاید اجرا نمیشود میتوان گفت که عوامل متعددی در رعایت نکردن جدی و دقیق این قانون نقش دارد. برخی از این عوامل جنبه ساختاری و سیستمی دارند همانند عوامل فرهنگی و برخی دیگر نیز جنبه فنی دارند همانند عوامل حقوقی و قانونی. همچنین برخی عوامل خارجی نیز در اجرا نشدن یا کند شدن اجرا یا مقاومت در برابر اجرا نقش دارند همانند تحریمهای خارجی. با توجه به اینکه طول سالهای متمادی، فرهنگی به نام فرهنگ اسرارگرایی در نظام اداری کشور رسوخ پیدا کرده است و طرز فکر اکثر مقامات، مدیران و کارکنان دولت این است که اطلاعات موجود در اختیار آنها نباید در دسترس دیگران قرار گیرد مگر آنکه ضرورتی وجود داشته باشد، طبیعی است که ملزم شدن به رعایت قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات که کاملاً برخلاف طرز فکر موجود است با مقاومت همراه باشد. به جرات میتوان گفت هنوز بسیاری از مقامات مدیران و کارکنان از وجود این قانون و الزامآور بودن اجرای آن آگاه نیستند یا اگر مطلع هستند، اعتقادی به اجرای آن ندارند. هنوز فهم و باور اینکه یک قانون پیشرفته در حوزه شفافیت و پاسخگویی و مبارزه با فساد در کشور ما تصویب شده برای برخی از آنان باور بسیار دشوار و شگفتانگیز است. زمانی که از وجود این قانون مطلع میشوند نیز با تعجب میگویند اینجا مگر سوئیس است که چنین قانونی داشته باشیم؟ به باور اینان ما هنوز لیاقت و استحقاق آزادی اطلاعات را نداریم. باید به تدریج و آهستهآهسته به این سمت حرکت کنیم که شاید سالها و بلکه دههها طول بکشد. هنوز اهداف بزرگ و منافع بلندمدت و پایدار آزادی اطلاعات در کشور ما فراهم نشدهاند و جسارت لازم برای دست کشیدن از وضع موجود نیز مشاهده نمیشود. جالب...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.