دادگاه روابط عمومی (قسمت آخر)

دیگر اعصاب همراهی با پذیرایی‌های مکرر و احمقانه آنها را نداشتم و فقط می‌خواستم هرچه سریع‌تر از شر آن جلسه لعنتی خلاص شوم. همان‌طور که آنها مشغول خوردن و دود کردن بودند من اسلایدها را جلوتر بردم و ادامه دادم: «خب، از بخش قبل از بحران (Pre-Crisis) می‌گذرم چون دیگه فایده‌ای نداره.» رئیس که از حرکت من جا خورده بود همان‌طور که دود پیپش را بیرون می‌داد گفت: «استاد حالا عجله‌ای نیست!» که من هم سرضرب جواب دادم: «اتفاقاً خیلی هم عجله دارم دکترجان!» و بی‌توجه به عکس‌العملش ادامه دادم: «الآن باید به بخش در حین بحران پرداخت چون وسط بحرانیم.» و سریع رفتم به اسلاید مربوط. مشخص کردن گروه‌های ذی‌نفع «شما باید بدونید و قطعاً می‌دونید که در مورد بحران پیش‌آمده ذی‌نفعان یا گروه‌هایی که به نوعی درگیرند کدام‌ها هستند. خب، اونهایی که من می‌تونم بفهمم می‌شه شامل وزارتخونه، نظام پزشکی و قطعاً بخشی از مردم با توانایی مالی مشخص که پتانسیل مخاطب شما بودن رو از لحاظ مالی دارند. البته قطعاً همه سهامداران بیمارستان هم مشمول این مجموعه هستند.» رئیس نگاهی به مدیر روابط عمومی کرد و گفت: «بله ما ذی‌نفعان بحران‌مون رو می‌شناسیم. درسته آقا؟!» و مدیر روابط عمومی بخت‌برگشته گفت: «بله آقای دکتر.» و من ادامه دادم. اعلامیه یا موضع رسمی موقت (Holding statement) «شما باید خیلی سریع چیزی در حدود دو سه جمله یا یک پاراگراف آماده کنید که در اون اولاً اتفاقی که افتاده رو بیان کنید و بعد موضع موقت خودتون رو که تحقیق جدی در مورد جزئیات و علت یا علل اتفاقات هست مطرح می‌کنید. در این مورد، منطقی به نظر میاد که تاسف شدیدتون و همدردی با خانواده‌های قربانی رو هم اعلام کنید. میزان و شکل مطرح کردن هر کدوم از مواردی که گفتم باید با هماهنگی وکیل یا بخش حقوقی‌تون باشه حتماً. این کار باید در همون روزهای اول انجام...