رشد همه‌جانبه تجارت الکترونیکی چگونه رقم می‌خورد؟ تجارت الکترونیکی گرفتار در محدوده‌ها

زمین بازی تجارت الکترونیکی در ایران همچنان در فقدان بسترهای زیرساختی و تاخیر در اجرای رویکردهای تنظیم‌گرانه توسعه‌محور محدود مانده است. در این سال‌ها تجارت الکترونیکی اگرچه جای خودش را بر اساس فعالیت پلتفرم‌های تجارت الکترونیکی در میان مردم و جامعه باز کرده است و همزمان شبکه‌های اجتماعی بستری برای تجارت اجتماعی گشوده‌اند، همچنان روند رشد تجارت الکترونیکی در ایران با ضرباهنگی کند پیش می‌رود. در واقع، تجارت الکترونیکی در ایران متوقف نشده ولی به یاری پذیرش چشمگیر جامعه به حیات خود ادامه داده است. اما آنچه سایه سنگینی بر تجارت الکترونیکی انداخته کیک کوچک تجارت الکترونیکی و دیوارهای محکم و بلندی است که در برابر روندهای توسعه‌ای این حوزه ایستاده‌اند. تجارت الکترونیکی یک‌جانبه تجارت الکترونیکی در ایران محدود به تجارت الکترونیکی بنگاه-مصرف‌کننده مانده است و بخش تجارت الکترونیکی بنگاه-بنگاه عملاً در سایه قرار دارد. در واقع، از آمار تجارت الکترونیکی بنگاه-بنگاه نه‌تنها آماری وجود ندارد، بلکه ارتباط بنگاه‌ها در تجارت الکرونیکی فاقد شفافیت است. درحالی‌که آنچه می‌تواند رشد معناداری در تجارت الکترونیکی رقم بزند توسعه تجارت الکترونیکی بنگاه-بنگاه است. به عبارت بهتر، تجارت الکترونیکی با تغییر جریان‌سازی در سطح عملکرد، تاثیراتی در شیوه قیمت‌گذاری، دسترسی به محصول و وضعیت حمل‌ونقل و به طور ویژه در رفتار مصرف‌کننده گذاشته است. آنچه امروز تجارت الکترونیکی و اشکال آن را می‌سازد شکلی از ارتباطی است که اشخاص حقیقی و حقوقی در خرید و فروش کالا برقرار می‌کنند. این معیار باعث شده لادون (۲۰۱۶) و دیگران تجارت الکترونیکی را در ۶ گروه دسته‌بندی کنند. این ۶ گروه تجارت الکترونیکی عبارت‌اند از: تجارت الکترونیکی بنگاه-مصرف‌کننده، تجارت الکترونیکی بنگاه-بنگاه، تجارت الکترونیکی مصرف‌کننده-مصرف‌کننده، تجارت الکترونیکی سیار، تجارت الکترونیکی اجتماعی و تجارت الکترونیکی محلی. از ۶ گروه یادشده آنچه در ایران به نام تجارت الکترونیکی شناخته می‌شود تجارت الکترونیکی بنگاه-مصرف‌کننده و تجارت الکترونیکی اجتماعی است. این دو بخش تجارت الکترونیکی شانه به شانه هم در این سال‌ها...