خارهای فرورفته در پای فرهنگ را بیرون بکشید

بهمن‌ماه سال 93 بود که با راه‌اندازی پروژه فیلیمو گام بزرگی در عرصه محتواهای ویدئویی قانونی و شرعی برداشتیم. پایبندی به قانون کپی‌رایت، احقاق حقوق صاحبان محتوا، مناسب‌سازی محتواهای خارجی برای نمایش عمومی و ایجاد دسترسی کاربردی و باصرفه اقتصادی برای مردم از مهم‌ترین اهداف ما بود. اهدافی که با پایبندی به آن توانستیم به بزرگ‌ترین سرویس وی‌اودی ایران تبدیل شویم و همزمان به رشد صنعت شبکه نمایش خانگی نیز کمک کنیم. حال با گذشت چند سال از شروع فعالیت سرویس‌‌های وی‌اودی و گسترش فرهنگ تماشای آنلاین محتواهای قانونی، آنچه این روزها در بزنگاه اوج‌گیری این فرهنگ همچون خاری به پای این کسب‌وکار فرو رفته و آینده آن را با ابهام رو‌به‌رو کرده سرآغازی برای نگارش این متن است که در ادامه و به اختصار بیان می‌شود. 1- نگاهی به تولید محتوای ویدئویی در چند دهه اخیر ایران نشان می‌دهد اختلاف فاحشی بین تولید محتوا از سوی نهاد رسمی صدا و سیما و تولید محتوا از سوی نهادهای تحت مجوز وزارت ارشاد وجود دارد. آنچه را نمی‌شود کتمان کرد تاثیر نظارت‌های سیاسی و ساختاری صداوسیما بر فیلم‌ها و سریال‌هایی است که سازندگان بزرگی از جمله مهران مدیری و حسن فتحی را به سمت فضای دیگری برای دیده‌ شدن سوق داده است. این فضا که شبکه نمایش خانگی نام دارد با کمک سرویس‌های وی‌او‌دی به هر چه بیشتر دیده شدن فیلم‌های اکران‌شده در سینما و سریال‌های ساخته‌شده در فضای آزاد رقابتی منجر و به تاریخ‌ساز شدن محتواهایی از جمله شهرزاد ختم شده است. حال، با وجود اینکه سال‌ها از فعالیت موازی این دو نهاد در عرصه تولید محتواهای ویدئویی می‌گذرد، این روزها شاهد تلاش‌هایی از سوی صدا و سیما برای به انحصار درآوردن محتواهای شبکه نمایش خانگی هستیم. انحصاری که قطعاً آینده شبکه نمایش خانگی، آینده کسب‌و‌کارهای وی‌او‌دی و آینده فرهنگی این مرز و بوم را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. در زمانی...