از تاسیس سازمان نظام صنفی رایانه به عنوان بزرگترین تشکل فاوا با هدف تنظیم مناسبت بخش خصوصی و دولت و مشارکت موثر در امور تجاری، بیش از ۱۸ سال میگذرد. در اینکه طی ادوار گذشته، منتخبان صنف داوطلبانه، با تعیین استراتژی و برنامهریزی، سعی میکردند مسائل را حل کنند و بازار را توسعه دهند شکی نیست و تلاششان قابل تقدیر است اما حضور شرکتهای دولتی یا شبهدولتی در سازمان که قرار است نقش کاتالیزور میان دولت و بخش خصوصی را بازی کنند در نهایت رضایتبخش نیست. آنچه مسلم است، در بخش دولتی و شبهدولتی انحصار و مدیریت سلیقهای حرف اول را میزند که در ساختار یک سازمان مردمنهاد که مدعی منافع بخش خصوصی است نمیگنجد. زمانی که یک شرکت شبهدولتی تبدیل به نماینده ما در صنف میشود بالطبع درد مشترک شرکتهای خصوصی با او کاملاً متفاوت است. خواستهای شرکت شبهدولتی یا دولتی در دسترسی به تامین منابع مالی و سرمایه و ایجاد درآمد همچنین پرداخت هزینهها و حفظ نیروی انسانی به طور کامل با شرکت بخش خصوصی متفاوت است. حضور شرکتهای دولتی و شبهدولتی در سازمان از بانکها و شرکتهای وابسته به آنها گرفته تا اپراتورها و... در نهایت باعث اشاعه انحصارطلبی در بازار، و رقابت ناسالم و فساد اقتصادی میشود، در نهایت نیز فعالان بخش خصوصی در چنین شرایطی محکوم به باخت خواهند بود. در چنین وضعیتی سازمان به عنوان یک نهاد مدنی که باید مدافع حقوق بخش خصوصی باشد آگاهانه یا ناآگاهانه موجب تضعیف بخش خصوصی میشود. صنف فاوا حلقه ارتباطی بین اعضا و نیازهای مردم با دولت است از همین رو مشارکت و همراهی دولت را میطلبد نه حضور و گرفتن کرسی را. این اتفاقی است که هماکنون افتاده، البته در شرایط فعلی به دوستان دولتی در صنف خوشامد میگوییم اما توقع داریم که حضورشان در هیاتمدیره و بدنه صنف کاتالیزور رفع مشکلات و چالشهای سازمان با...