ماهیت صنعت پرداخت و بانکداری الکترونیکی در کشور از بدو پیدایش به نحوی رقم خورده که تغییرات در آن به سرعت اتفاق میافتد. بدیهی است که رشد بیبدیل تکنولوژی مهمترین عامل در این فرایند بوده، اما دلیل اینکه چرا این تحولات بنیادین در کشور ما فقط در این صنعت سرعتی جهانی دارند موضوعی است که باید مورد بررسی قرار گیرد. جذابیت تکنولوژیهای فناوری اطلاعات به حدی است که بیشترین منابع را فارغ از بررسی نیازمندیها به خود اختصاص داده و از سوی دیگر دانشآموختگان و مجربان فضای فنی به عنوان سردمداران این کسب و کار به فعالیت میپردازند و هیجانات حین تحقیق و توسعه در این امر را جایگزین نگرش با رویکرد کسب و کار میکنند. به عبارت دیگر برخلاف معمول به جای اینکه تکنولوژیهای فناوری اطلاعات در خدمت کسب و کارهای صنعت پرداخت و بانکداری باشند و منجر به رفع خواستهها و نیازها شوند، لازم است با ذرهبین به دنبال خلأهایی گشت که محصولات یا خدمات تولیدشده در آزمایشگاههای فناوری اطلاعات را به زور در آنها گنجاند و اگر این امکان وجود نداشت، نیازهایی پوشالی و غیرواقعی ایجاد میشوند که نتیجه آن هدر رفتن منابع کسب و کارها خواهد بود. علاوه بر این، وجود نقدینگی نسبت به صنایع دیگر و عمر کوتاه پیدایش صنعت پرداخت و بانکداری الکترونیکی در کشور، منجر به انباشت نخبگان این حوزه شده و ادارات و شرکتهای گوناگون و عریض و طویل فناوری اطلاعات جهت فعالیت پدید آمدهاند. در چنین شرایطی به محض طرح هر موضوع، موجی از توجه و فعالیت در هیاهوی رسانهای به سمت آن گسیلیشود و افراد و مجموعهها فارغ از نیاز کسب و کارشان، به سبب بازار کوچک، به رقابتی تنگاتنگ میپردازند و از آنجا که تکنولوژی و دانش در مرزها محدود نمیماند، هیچ کدام قادر به ارائه مزیت رقابتی چشمگیری نسبت به دیگران نخواهند بود و در نتیجه لابیهای رایزنی...