صنعت ارتباطات و فناوری اطلاعات مانند دیگر صنایع و رشتهها، مملو است از اسناد بالادستی…
۹ مهر ۱۴۰۳
این روزها نمیتوان خود را بیتوجه به انتخابات نشان داد. حتی اگر در فضایی مشغول به کار باشید که هیچ ارتباطی با سیاست ندارد نادیده گرفتن انتخابات پیش رو تقریباً غیرممکن است. اما جالب اینجاست که کاندیداهای ریاست جمهوری تا به امروز فضای مجازی را نادیده گرفتهاند.
اگر از شوخی سیل عظیم ثبتنامکنندگان انتخابات ریاست جمهوری بگذریم، اینکه تاکنون هیچ کاندیدای مطرحی برنامه کاملی برای دوره چهارساله ریاست جمهوریاش ارائه نکرده یکی دیگر از نگرانیهاست و سکوت تمامی آنها در مقابل فضای مجازی نگرانی اصلیتر.
کنترل تورم، اشتغالزایی، توسعه روابط بینالملل و حقوق زنان بیشک سرفصل تمامی برنامههایی است که کاندیداها سعی خواهند کرد برای خود بنویسند و روی آن در دوره تبلیغات انتخاباتی حرکت کنند، اما باید به این سرفصلها، موضوع فضای مجازی و اینترنت اضافه شود.
اگر روزی کاندیداها با یک نگرش کلی با آن برخورد میکردند و سعی میکردند بدون اینکه وارد جزئیات شوند از کنارش ساده بگذرند، امروز این امر محال به نظر میرسد. روزی به سادگی میتوانستند بگویند:«اینترنت خوب است اما باید با برخی از مشکلات و بدرفتاریها در آن برخورد کرد.» اما امروز شنیدن چنین چیزی از یک کاندیدا طنز به نظر میرسد، باید برنامه مشخص و مدونی برای پیشبرد آن تدوین کنند.
اگر هر یک از کاندیداها تعداد دقیق شغلهای ایجادشده در کشور را در یک دوره زمانی خاص میدانند و میدانند هزینه ایجاد شغل در بخشهای مختلف خدماتی و تولیدی چقدر است و برای هر کدام از آن بخشها برنامههای مشخص و مدونی دارند یا برای کنترل تورم برنامه خاص برای خود تدوین کردهاند، باید برنامه مشخصی برای پیشبرد فضای مجازی پیش روی خود قرار دهند.
باید به صورت مشخص و دقیق بگویند برنامهشان برای توسعه اینترنت و پهنای باند چیست. نمیتوانند بگویند شبکه ملی اطلاعات خوب است. باید بگویند چگونه میخواهند آن را توسعه دهند. نمیتوانند از کنار شبکههای اجتماعی بیتوجه بگذرند بلکه باید بگویند موضعگیریشان در قبال آن چیست.
هیچ کدام از کاندیداها با گفتن این پرسش ساده که «مگر مشکل ما الآن اینترنت است» نمیتوانند از سوالاتی که این روزها در ذهن بسیاری از مردم و مدیران وجود دارد فرار کنند، بلکه باید برای هر کدام از این بخشها برنامه خاص و قابل پیشبردی در نظر گرفته باشند.
زمانی که نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات، اینترنت و شبکههای اجتماعی در دوره برگزاری انتخابات ریاست جمهوری یا هر انتخابات دیگری پررنگ میشود، چرا کاندیداهای مشخصشده در آن دوره رقابت، برای آن هیچ برنامهای ارائه نمیدهند و فقط با گفتن جملات ساده و سطحی از کنار آن میگذرند. اگر شبکههای اجتماعی و اینترنت در دوره انتخابات آنقدر از اهمیت برخوردار میشود که هر کدام از گروهها سعی میکنند تسلط گروه رقیب را بر آن کم کنند تا خود مسلطتر عمل کنند، پس چرا برای به نتیجه رسیدن آن هیچ برنامه مشخصی ارائه نمیدهند؟