تحول تدریجی صنعت سینما

تاریخ فناوری فیلم پیشرفت‌هایی را در زمینه فناوری فیلم از اولین‌ها، یعنی شکل اولیه «تصاویر متحرک» در پایان قرن نوزدهم تا به امروز شامل می‌شود. تصاویر متحرک در ابتدا امری نو و توسعه‌یافته بودند و به عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای ارتباطات و سرگرمی در قرن بیستم توسعه یافتند. اکثر فیلم‌ها تا قبل از سال ۱۹۳۰، صامت بودند.   توسعه تدریجی فناوری‌ها در فیلمسازی و صنعت فیلم یکی از اولین پیشروهای فناوری، دوربین پین هول (Pinhole camera)بود. بعد از این دوربین کم‌کم دروبین‌های پیشرفته‌تری ساخته شدند. نور از سوراخی کوچک یا همان لنز از بیرون گرفته می‌شود و به صفحه یا سطح انعکاس می‌یابد. با استفاده از اتاقک تاریک جعبه عکاسی، امکان اینکه تصویر حرکت کند، فراهم می‌شود ولی ابزاری برای ضبط تصویر بعد از دیدن وجود ندارد. اولین تصویر متحرک که در زمان واقعی فیلمبرداری شد و مجموعه‌ای از عکس‌ها نبود که دنبال هم می‌آیند، در سال ۱۸۷۸ در آمریکا توسط ادوارد مایبریج انگلیسی خلق شد. او با استفاده از دوربین عکاسی از اسبش تصویربرداری کرد. این آزمایش در پانزدهم ژوئن در مزرعه‌ای واقع در اطراف کالیفرنیا و با حضور مطبوعات انجام شد؛ همه می‌خواستند ببینند آیا یورتمه و چهار نعل رفتن اسب در همان زمان ثبت می‌شود. از دیگر کارهایی که مایبریج آنجا داد، ثبت تصاویر روی دیسک شیشه‌ای بود و می‌شد آن را روی صفحه‌نمایش نشان داد. در واقع zoopraxiscope اولین پروژکتور فیلم بود که می‌شد به طور موثر از آن استفاده کرد. فرایند نوآورانه‌ای که مایبریج در این آزمایش طی کرد، مرحله متوسط هنر فیلمبرداری و تصاویر متحرک بود. در سال ۱۸۸۲ اتین ژول ماری تفنگی کرونو فتوگرافیک اختراع کرد؛ این تفنگ می‌توانست ۱۲ فریم (قاب) را در یک ثانیه بگیرد. بعد از او، آتومار آنشوتر پروژکتوری شبیه به پروژکتور مایبریج در سال ۱۸۸۷ ساخت. در سال ۱۹۸۴ اختراع او، تصاویر متحرک را در برلین نمایش...