آرزوهای دور و دراز

مشکلات توییتر بر کسی پوشیده نیست اما اکنون که جک دورسی بار دیگر به سمت مدیرعاملی این شرکت برگشته است، منتقدان با اشتیاق منتظر تغییر جهت حرکت شرکت هستند. به گفته آنها توییتر نیاز به تغییر راهبرد، تغییر محصول و حتی انجام «تغییرات دردناک» یا همان اخراج نیرو دارد. اما توصیه من به توییتر این است: من گفته این منتقدان را نمی‌پذیرم. نه به این معنی که توییتر مشکلی ندارد. شاید محصول نیاز به بهینه‌سازی داشته باشد زیرا در صورت جذب کاربران موردی، می‌تواند تاثیری بهتر از اکنون داشته باشد. باید بخش بازاریابی را ترغیب به خرید تبلیغات بیشتر کنیم و بپذیریم که ساختار شرکتی توییتر تا حدی بیش از حد شلوغ است. اما تمامی این تغییرات هم نمی‌تواند یک راهبرد فوری برای بحران باشد. توییتر صرفاً دچار درد معمولی رشد شده است. نهایتاً این شرکت با خدماتی بسیار محبوب و محصول منحصربه‌فرد باقی خواهد ماند. توییتر نتوانسته است سود مورد انتظار سرمایه‌گذاران را تامین کند اما با این وجود درآمد دو میلیارد دلاری آن رشد خوبی را نشان می‌دهد. مشکل توییتر نه در عملکرد، که در آرزوهای نامتناسب سرمایه‌گذاران آن است. این شرکت پیش از بلوغ کامل تجارت خود، سهامش را به صورت عمومی عرضه کرد. زمان تعیینی برای این عرضه تا حد زیادی متاثر از این ترس بود که بازار بورس، با توجه به فراگیر شدن خرید سهام در آن زمان، ممکن است هر لحظه دچار تغییری آنی شود. همچنین سرمایه‌گذاران متعدد این شرکت به دنبال نقد کردن سهام خود در کوتاه‌ترین مدت ممکن بودند. در مقابل، شرکت‌هایی مانند لینکدین و فیس‌بوک زمانی سهام خود را به صورت عمومی عرضه کردند که منابع درآمدی‌شان کاملاً جاافتاده بود. به همین دلیل است که آنها توانستند درآمدهای رضایت‌بخشی برای سهامداران خود به ارمغان آورند. در دوره‌ای که توییتر رو به رشد است، مدیران این شرکت نیازی به یک ماجراجویی تازه...