با اتهام شکست‌خوردگی نوآوری باز چگونه می‌توان ادامه داد؟ پرونده باز بانکداری باز

بانکداری باز بعد از تقریباً یک دهه هنوز در انتظار مصوبه‌ای است که بتواند در آن چارچوب فعالیت کند اما تاکنون تمامی اقدام‌ها برای رگوله کردن این حوزه نوآورانه منجر به خروجی مشخص نشده است. زمانی که پس از تقریباً ۶ سال فعالیت، کمیته بانکداری باز در زیرمجموعه کارگروه بانکداری دیجیتالی در بانک مرکزی تشکیل و برنامه‌ریزی برای تدوین دستورالعمل و مشخص کردن چارچوب فعالیت پلتفرم‌های بانکداری باز آغاز شد، فعالان این بازار بسیار خوش‌بین از نتیجه کار چارچوب‌ها و پیشنهادهای خود را ارائه کردند و مقرر شد تا بانک مرکزی آن پیشنهادها را به صورت یک دستورالعمل و مصوبه قانونی درآورد؛ وعده‌‌ای که هنوز محقق نشده است و هر روز پلتفرم‌های بانکداری باز نیز به محاق بیشتری فرو می‌روند. حرکت بر مدار صفر کم و بیش یک دهه است که در ایران از نوآوری باز و به تبع آن از بانکداری باز صحبت می‌شود. تب داغ فین‌تک بود که پای نوآوری باز را به ایران باز کرد. توجه به مفهوم نوآوری باز در ایران اگرچه با رویه‌های جهانی همزمان بود، در گام‌های ابتدایی خود با نهاد رگولاتوری به چالش خورد. نوآوری باز اگرچه توانست جهش اولیه مناسبی انجام دهد اما در نهایت سال‌هاست که در گودال رگولاتوری افتاده است. شکست بانکداری باز نیز در ادامه شکست در نوآوری باز است. ادعای بیراهی نیست اگر بگوییم مفهوم نوآوری باز در ایران هیچ‌گاه نتوانسته به تعریف جهانی خود نزدیک شود. سایه سنگین رگولاتوری از یک طرف و مقاومت سازمان‌ها در تن دادن به مفاهیم نوآورانه از طرف دیگر شاید مهم‌ترین دلایل ناکامی نوآوری باز در ایران باشد. نوآوری باز و در ادامه بانکداری باز در ایران به زعم بسیاری پروژه‌ای شکست‌خورده است. مقیاس‌های مختلفی برای طرح این شکست وجود دارد در سال ۹۹ کمیته بانکداری باز در کارگروه بانکداری دیجیتالی شروع به تدوین معماری کلان بانکداری باز در کشور کرد. طبق...