مروری بر قواعد حریم خصوصی در پیام‌رسان‌‌های داخلی؛ چرا به «بله» نه می‌گوییم؟

«امروز جذابیت فضای مجازی داخلی با فضای خارجی قابل قیاس نیست و این یک ضعف به شمار می‌رود.» این جمله را نه یک کارشناس فناوی اطلاعات که رئیس ستاد کل نیروهای مسلح گفته است. کسی که یکی از مقامات ارشد عضو شورای عالی فضای مجازی است و میل سیاست‌گذار در فضای مجازی این بوده که حاکمیت ستاد زیرمجموعه او یعنی ستاد کل نیروهای مسلح بر فضای مجازی، در سال‌های اخیر، روزبه‌روز بیشتر شود کمااینکه در طرح صیانت، یکی از موضوعات بحث‌برانگیز حاکمیت ستاد کل نیروهای مسلح بر گیت‌وی‌های داخلی بوده است. چه چیز جذابیت فضای مجازی خارجی را نسبت به فضای مجازی داخلی بیشتر کرده است؟ دو نکته: اول فاصله‌ای که میان فرهنگ عرفی مردم با قوانین و مقررات ایجاد شده است و دوم مساله اعتماد. نکته اول را با ذکر یک مثال کوتاه توضیح می‌دهم چون مساله ما در این نوشتار مساله دوم است. کایلی جنر پرطرفدارترین زن اینستاگرام است. محتوایی که او در اکانت اینستاگرامی خود منتشر می‌کند از نظر قوانین ایران جرم است چراکه مشمول تعریف محتوای مبتذل در تبصره ۱ ماده ۱۴ قانون جرائم رایانه‌ای یعنی «صحنه و صور قبیحه» می‌شود ولی عرف بخش غیرمذهبی جامعه ایران نمی‌تواند غیرقانونی بودن آن را بپذیرد. این عرف البته محتوای مستهجن را مانند قانون شناسایی می‌کند و از آن برائت می‌جوید بنابراین حتی اگر مصرف‌کننده محتوای مستهجن باشد دور از دیگران آن را می‌بیند ولی در مورد محتوای مبتذل با قانون همدلی ندارد. مثال داخلی این موضوع، رقص زنان است. عرف جامعه مذهبی آن را دارای اشکال می‌بیند ولی عرف جامعه غیرمذهبی نه و قانون مطابق عرف جامعه مذهبی است. اما مساله دوم، یعنی اعتماد. اعتماد در روانشناسی کاربران فضای دیجیتالی اهمیت بالایی دارد و بر اساس گفته روانشناسانی که در حوزه رنگ فعالیت می‌کنند، از همین روست که اغلب لوگوهای شرکت‌های فعال در زمینه دیجیتال، آبی یا در...