سندی برای ایران ۱۴۰۰

صبح روز 27 دی‌ماه در نخستین روز اجرای برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام، رئیس‌جمهور به مجلس رفت تا به طور همزمان لایحه برنامه ششم توسعه و بودجه سال 1395 را به مجلس تقدیم کند. صحبت درباره برنامه ششم توسعه البته مدت زیادی قبل از این شروع شده بود. نشان به آن نشان که سیاست‌های کلی آن در تیرماه امسال (یعنی هفت ماه پیش) توسط رهبر انقلاب به دولت ابلاغ شد. ابلاغ سیاست‌های کلی برنامه ششم به موجب بخشی از اصل 110 قانون اساسی است که ابلاغ سیاست‌های کلی نظام، پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام را از صلاحیت‌های مقام رهبری می‌داند. بر مبنای این سیاست‌هاست که لایحه احکام این برنامه‌ها توسط دولت (به طور مشخص سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور) تدوین و پس از بررسی، توسط مجلس شورای اسلامی، به شکل یک قانون تصویب می‌شوند. نگاهی به سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه، ابلاغی از سوی رهبر انقلاب نشان‌دهنده اهمیت بخش مربوط به فناوری اطلاعات و ارتباطات است. «کسب جایگاه برتر منطقه در توسعه‌ دولت الکترونیکی در بستر شبکه‌ ملی اطلاعات»، «توسعه‌ محتوا در فضای مجازی بر اساس نقشه‌ مهندسی فرهنگی کشور تا حداقل پنج برابر وضعیت کنونی و بومی‌سازی شبکه‌های اجتماعی»، «ایجاد، تکمیل و توسعه‌ شبکه ملی اطلاعات و تامین امنیت آن، تسلط بر دروازه‌های ورودی و خروجی فضای مجازی و پالایش هوشمند آن و ساماندهی، احراز هویت و تحول در شاخص ترافیکی شبکه به‌ طوری‌ که ۵۰ درصد آن داخلی باشد»، «بهره‌گیری از موقعیت ممتاز کشور با هدف تبدیل ایران به مرکز تبادلات پستی و ترافیکی ارتباطات و اطلاعات منطقه و گسترش حضور در بازارهای بین‌المللی»، «حضور موثر و هدفمند در تعاملات بین‌المللی فضای مجازی»، «افزایش سهم سرمایه‌گذاری زیرساختی در حوزه‌ فناوری اطلاعات و ارتباطات تا رسیدن به سطح کشورهای برتر منطقه» و «توسعه‌ فناوری فضایی با طراحی، ساخت، آزمون، پرتاب و بهره‌برداری از سامانه‌های فضایی...