از سطل یخ تا سلفی بدون آرایش

فناوری چطور چهره بخش خیریه را با یک سطل یخ در هر بار تغییر می‌دهد. اگر چند ماه در زمان به عقب برگردید میلیون‌ها انسان، از جمله صدها نفر از ثروتمندترین و قدرتمندترین مردان و زنان جهان را می‌بینید که سطل‌های یخ را روی سرشان خالی می‌کنند؛ از مارک زاکربرگ گرفته تا بیل گیتس؛ آنا وینتور تا اوپرا وینفری، گویی همه سطل‌های یخ را به دست گرفته‌اند و چالش سطل یخ به یک رخداد بین‌المللی تبدیل شد. کریستیانو رونالدو با شلوار راحتی‌اش این کار را انجام داد و چارلی شین یخ را با پول عوض کرد. پاتریک استوارت هم ترجیح داد فقط کمک مالی کند. در عین حال این روند با سرعتی تصاعدی مانند آتش در رسانه‌های اجتماعی رشد کرد. فیس‌بوک گزارش داد بیش از 5/2 میلیون ویدئو سطل آب و یخ در سرورهایش آپلود شده‌اند در حالی که اینستاگرام تقریباً چهار میلیون ویدئو را به خود دید. مفهوم این چالش - سطلی از آب و یخ روی سرتان بریزید، دیگران را به این کار دعوت کنید و به خیریه‌ها کمک کنید - مدت‌ها وجود داشته و دورهای بزرگ آن در شبکه‌های خصوصی انجام می‌شده است. این روش زمانی با ALS (بیماری موتور عصبی) پیوند خورد که کریس کندی بازیکن گلف آمریکا برای انجام این چالش دعوت شد. خیریه کوچک انجام‌دهنده آن با افزایش چشمگیر کمک‌ها مواجه شد و در ماه آگوست امسال 100 میلیون دلار کمک دریافت کرد در حالی که سال قبل این رقم 7/2 میلیون دلار بود (اتحادیه MND بریتانیا نیز در همین دوره 7/2 میلیون پوند دریافت کرد در حالی که طی سال گذشته تنها 200 هزار پوند دریافت کرده بود). خیلی زود خیریه‌های دیگر نیز وارد کار شدند - هرچند برخی آنها را به سواری گرفتن از قطار ALS متهم کردند - و کمک‌های بشردوستانه سراسر جهان افزایش یافت و زنجیره‌ای بزرگ از سازمان‌های مختلف...