در دو دهه گذشته مطالب بسیاری درباره روندهای ایجاد یک استارتآپ موفق نوشته شده است. عواملی مانند تیمسازی، حفظ دیدگاههای متنوع و داشتن علاقه مشترک از شناختهشدهترین و مشترکترین آنها به شمار میروند. اما آنچه معمولاً بدان اشاره نمیشود قدرتی است که بشردوستی میتواند در ترغیب این عوامل مهم در یک شرکت جوان داشته باشد. هرچند بنیانگذاران استارتآپ ممکن است بشردوستی را چیزی در انتهای لیست خود ببینند اما ما در سازمان خودمان مشاهده کردیم که این موضوع چطور میتواند تاثیر مثبت و قدرتمندی بر مهمترین جوانب یک استارتآپ داشته باشد. ADCAM نام مدرسهای است که شرکت من (Caspio) از سال 2011 از آن حمایت کرده است. این مدرسه در منطقهای فقیرنشین در مانوس برزیل قرار دارد. هرساله تیم ما کنار هم جمع میشود و آنقدر پول جمع میکند تا کودکان یتیم و فقیر بتوانند به مدرسه بروند و آموزش ببینند - کاری که در مانوس کمتر شدنی است. وقتی آرمانی را انتخاب و هدف خود را تعیین میکنید، برای رسیدن به آن کار تیمی و مشترک زیاد لازم است. جالب آنکه با دشوارتر شدن کار علاقه و قدرت همکاری تیم شما هم بالاتر میرود. نشانه آن مبلغی است که هرساله توانستهایم برای این هدف جمعآوری کنیم؛ تیم هر سال با علاقه و و انگیزهای بیشتر برای شکستن رکورد سال قبل تلاش میکند. تلاش اصلی تامین سرمایه ما در ADCAM یک حراجی ساکت سالانه است. هیجان ناشی از این برنامه را میتوان در تنوع و سرزندگی این رخداد یکروزه مشاهده کرد. در مرحله کنونی حراجی ما عملاً مانند یک نمایشگاه جهانی کوچک است. شرکتکنندگان میتوانند برای خرید کالاهایی مانند جواهرات هندی، کیکهای موموی نپالی یا حتی غذاهای اصیل ایرانی تهیهشده توسط یکی از همکارانمان پول بپردازند. رقابت برای خرید ممکن است شدید شود اما تلاش برای وارد کردن کالاهای باکیفیت به این حراجی نیز شدید است. علاقه به هدفی مشترک...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.