کالایی گران به نام امنیت

پیشینه شکل‌گیری استاندارد EMV با ظهور کارت‌های هوشمند در دنیا، انتظار می‌رفت کاربرد آنها در سيستم‌های بانکی بیش از سایر حوزه‌ها باشد اما به دلیل مزایای پیشینیان آنها یعنی کارت‌های مغناطیسی، روند گذار به کارت‌های هوشمند در همه کشور‌ها به سرعت محقق نشد. از جمله این مزایا می‌توان به سهولت و گستردگی استفاده از آن اشاره کرد، در حالی که کارت‌های هوشمند به سادگی قابل گسترش نیستند چرا که هزینه تهیه سیستم‌های پرداخت مبتنی بر این نوع کارت‌ها بالاست. اما با وجود این قبیل معایب، نرم‌افزارهای مخابراتی بسیاری روی اين تراشه‌های هوشمند قرار گرفت و همچنین بانک‌ها نیز در بسیاری از کشورها به دلیل ناتوانی کارت‌های مغناطيسی در برخی حوزه‌ها همچون پرداخت‌های آفلاین، خرد و بدون رمز به سمت کارت‌های هوشمند رفتند. در همين راستا برای گسترش و شناساندن مزايای کارت‌های هوشمند در موسسات مالی و بانک‌ها، سه شرکت پيشرو Visa و Master card و Euro pay اقدام به تدوين مجموعه مشخصاتی برای سهولت و يکسان‌سازی نحوه استفاده از کارت‌های هوشمند کردند که اين مجموعه مشخصات تحت عنوان EMV برگرفته از حروف اول نام این سه شرکت شناخته شد. بعدها برای حمايت و گسترش اين مجموعه مشخصات توسط اين سه شرکت، موسسه‌ای به نام EMV Co ايجاد شد که به طور مرتب مجموعه مشخصات را بازنگری و اصلاح می‌کند و قابلیت‌های جديدی به آن می‌افزاید. یکی از مهم‌ترین تاثیراتی که اين موسسه بر صنعت پرداخت گذاشت، متمایل ساختن آن به سوی کارت هوشمند بود. پیش از آن هر موسسه مالی يا بانک و شرکت صادرکننده کارت به سليقه خود عمل می‌کرد و سيستم مورد نظر خود را طراحی می‌کرد که متضمن موفقیت آن نبود. همچنین از بابت پذيرش آن در ساير موسسات و بانک‌ها چه در داخل و چه در سایر کشورهای دنيا اطمینانی وجود نداشت. علاوه بر این، جايگزين‌سازی کارت‌های هوشمند به جای مغناطيسی عملاً امکان‌پذير نبود ولی با...