زکات دانش

بیراه نیست اگر بگوییم امروزه پویایی و ارزش ملت‌ها و فرهنگ‌ها را با محتوایشان بر بستر اینترنت می‌سنجند. زبان و فرهنگی که محتوای بیشتری روی اینترنت داشته باشد قابل احترام‌تر بوده و جاودانگی بیشتری دارد. با این حال زبان فارسی با وجود پیشینه بلندمدتش در این جهان جدید وجود کمرنگی دارد. به گفته دبیر شورای عالی فضای مجازی کشور، بر اساس آخرین آمار محتوای زبان فارسی ۸/۰ درصد و محتوای زبان انگلیسی نزدیک به ۵۷ درصد از اطلاعات موجود در اینترنت را به خود اختصاص داده است. به گفته او بیشترین سرمایه‌گذاری در کشور در حوزه زیرساخت فضای مجازی صورت گرفته و در بحث محتوا فعالیت‌های کمی انجام شده که نیاز است در این حوزه سرمایه‌گذاری بیشتری انجام شود. از طرفی دیگر در برنامه ششم توسعه «افزایش پنج برابری سهم محتوای فارسی» به عنوان یکی از الزامات ذکر شده است. حال سوال این است که این محتوا که دولتمردان از آن صحبت می‌کنند توسط چه کسانی باید تولید شود؟ آیا باید سازمان‌هایی شکل گیرد که در آنها کارمندانی شبانه‌روز در ازای پولی که دریافت می‌کنند محتوای مورد پسندشان را تولید کنند؟ یا همه چیز در مشت عوام و شهروندان است. خوشبختانه اینترنت حداقل در زمینه محتوا بستر برابری فراهم آورده که در آن قدرتمندان هر چقدر هم که تسلط داشته باشند، حرف آخر را نزنند. مواد لازم برای تولید محتوا ابزار خاصی نمی‌خواهید. در دوران کنونی داشتن یک رایانه یا لپ‌تاپ یا در کمترین حالت یک گوشی هوشمند ابزار پیچیده‌ای به شمار نمی‌آید. با هر کدام از اینها به راحتی می‌توانید تولید محتوا کنید. ارزش اصلی محتوای تولیدشده نه در ابزار بلکه در ذهن خلاق و آگاه فرد نهفته است. یک کیبورد استاندارد برای نوشتن از بدیهی‌ترین نیازمندی‌هاست. هیچ چیز بدتر از این نیست که نوشته‌هایی بنویسید که حداقل اصول فارسی‌نویسی در آنها رعایت نشده باشد. «ی»‌هایی که زیرشان دو...