دفع نامناسب زبالههای الکترونیکی به ویژه انتقال غیرقانونی آنها به محلهای دفن زباله در کشورهای در حال توسعه از مشکلاتی است که در حال حاضر در سطح جهان وجود دارد. این اقدامات محیطزیست و همچنین شهروندان کشوری را که محل ورود زبالهها هستند به خطر میاندازد.. به ضرر کوچک و بزرگ با پیشرفت دستگاههای الکترونیکی و دستگاههای هوشمند، مردم در کشورهای توسعهیافته بیش از همیشه از وسایل الکترونیکی استفاده میکنند. دیلویت تخمین میزند یک خانواده متوسط آمریکایی در ۲۰۲۱، ۲۵ دستگاه هوشمند از ساعت هوشمند گرفته تا بلندگوی هوشمند را در خانه دارد که معادل با دو برابر رقم سال ۲۰۱۹ است. استفاده روزافزون از این دستگاهها به معنای چرخههای مکرر بازیافت است. علاوه بر این، طول عمر برخی از دستگاهها به واسطه عواملی مانند عدم پشتیبانی نرمافزار، تخریب باتری و قابلیت تعمیر محدود، کم است. کانادا، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا کشورهایی با بیشترین میزان تولید زباله الکترونیکی هستند. بر اساس گزارش دفتر بازیافت بینالمللی (BIR)، کانادا در سال ۲۰۱۷، ۶۳۸ هزار و ۳۰۰ تن زباله الکترونیکی تولید کرده است. BIR برآورد میکند تا سال ۲۰۲۵ ایالات متحده و کانادا در مجموع ۹.۲۵ میلیون تن زباله الکترونیکی تولید کنند. اگر بازیافت به درستی انجام نشود، میتواند محیطزیست و صنایع غذایی را ویران کند. این مواد شیمیایی میتوانند به خاک و منابع آب نفوذ کنند و به گیاهان و جانوران آسیب برسانند. هنگامی که آنها آبزیان و مزارع را آلوده کنند، این سموم از طریق غذا وارد بدن افراد میشوند. عملیات معدنکاری و پالایشگاههای فلزات نیز مقادیر زیادی سموم و گازهای گلخانهای منتشر میکند که منجر به تغییرات آبوهوایی میشود. همچنین نشان داده شده که این سموم رشد اولیه دوران کودکی را مختل میکند، و باعث بیتعادلی هورمونی میشود و خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان را افزایش میدهد. در صورت افزایش سموم، عملکرد اندامها، به ویژه کبد، کلیهها،...