محققان برای مقابله با مشکل بازیافت، پیادهسازی هوش مصنوعی را ابزاری برای مدیریت زباله در نظر گرفتهاند- اما اگر گوشبهزنگ نباشیم، ممکن است آسیب روندهای فناوری هوش مصنوعی سبز از فایدهشان بیشتر باشد. با افزایش آگاهی محیطزیستی افراد در راستای کاهش آلودگی تلاش بیشتری میکنند. شهروندان پیشقدم شدهاند و زبالههای خود را تمیز، دستهبندی و بازیافت میکنند. وقتی زبالههای خود را در سطلهای مخصوص خارج از خانه قرار میدهند، باقی ماجرا را بر عهده مراکز مدیریت محلی میگذارند. اما با وجود محصولات یکبارمصرف و بازیافتی بیشتر، نیاز بیشتری به سامانههای مدیریت زباله کارآمد حس میشود. متخصصان مزایای استفاده از هوش مصنوعی را در سامانهها بررسی کردهاند که به کاهش آلودگی اتمسفر و آلودگی سطحی کمک میکند. نیاز به فناوری هوش مصنوعی در ژانویه ۲۰۱۸، چین پذیرش مواد بازیافتی از کشورهای خارجی را ممنوع کرد. ایالات متحده از کشورهای اصلی بود که بازیافت را برونسپاری و در نتیجه چالشهای محیطزیستی ایجاد میکردند. این کشورها مواد آلوده خود را به چین میفرستادند و به نوبه خود تاسیسات فراوری چین را شدیداً تحت تاثیر قرار میدادند. از زمانی که چین ممنوعیت بازیافت را وضع کرد، میزان پلاستیکهایی که سر از محل دفن زباله، زبالهسوزها یا اقیانوسها درمیآورند افزایش یافت. امروزه حدود سهچهارم زبالههای ایالات متحده آمریکا قابل بازیافت هستند، اما به سختی ۳۰ درصد آنها را به مرکز بازیافت میرسانند. وقتی پلاستیکها و سایر مواد قابل بازیافت به محل دفن زباله میرسند ممکن است تبعات محیطزیستی نامطلوبی داشته باشند. پلاستیک هنگام تجزیه به دانههای کوچکی به نام میکروپلاستیک تبدیل میشود. با گذشت زمان، این دانهها از طریق رواناب به مناطقی فراتر از محل دفن زباله میروند و آنها را آلوده میکنند. سپس میکروپلاستیکها به خاک حمله و تغذیه حشرات و دیگر حیوانات از زمین را مختل میکنند. حفظ سطح کربن لازم و چرخه مواد مغذی خاک به ریزبندپایان و کرمها وابسته است. محققان...