اتحاد شوالیه‌ها: سه درس مهم در قراردادهای نرم‌افزاری

نوشته حاضر برگرفته از کتاب «راهنمای قراردادهای فناوری» نوشته دیوید تولن (David Tollen) است با موضوع قرارداد توافقنامه‌های رایانش ابری، مجوزهای بهره‌برداری نرم‌افزاری و سایر قراردادهای فناوری که در سال ۲۰۱۵ از سوی اتحادیه کانون‌های وکلای دادگستری ایالات متحده آمریکا منتشر شده است. دلیل این انتخاب، کمک به خوانندگان حقوقی و غیرحقوقی فعال در حوزه کسب‌وکارهای فناوری اطلاعات است تا قدمی کوچک در ترویج نگاهی مشترک بین حقوق، اقتصاد و تجارت برداشته باشد. ۱- دیوارهای خوب، همسایه‌های خوب می‌سازند چرا قرارداد امضا می‌کنیم؟ پاسخ این سوال و دلایل ارائه‌شده عموماً این است: قرارداد امضا می‌کنیم تا در صورت وقوع اختلاف، بتوانیم در دعاوی حقوقی برنده باشیم یا قرارداد امضا می‌کنیم چون به یکدیگر اعتماد نداریم یا حتی می‌خواهیم برای وکلا و نیروهای حقوقی، اشتغال ایجاد کنیم! اما در واقعیت، هیچ یک از این موارد مهم‌ترین دلیل محسوب نمی‌شود. مهم‌ترین دلیل این است: ما به دنبال تنظیم و امضای قرارداد هستیم چون دیوارهای خوب، همسایه‌های خوب می‌سازند. بهترین راه برای اجتناب از مباحثات و اختلافات در یک رابطه کاری و تجاری، مشخص کردن انتظارات طرفین، پیش از بروز اختلاف است. فهرست این انتظارات، حد و مرز خواسته‌های طرفین را روشن می‌کند، درست مثل یک دیوار بین دو همسایه که حدود مسئولیت هر یک از طرفین را تعیین می‌کند. هر زمان طرفین به اختلافی برمی‌خورند، به‌ طور معمول، به قرارداد به عنوان راهنما مراجعه می‌کنند. در حقیقت، قراردادها از اختلافات پیشگیری می‌کنند، حداقل از قراردادهای خوب می‌توان چنین انتظاری داشت و در بسیاری موارد نیز می‌توانند از طرح دعاوی نیز جلوگیری کنند. اگر پس از امضای قرارداد، طرفین حتی یک ‌بار هم به متن قرارداد مراجعه نکنند، تنظیم آن نقش حیاتی در توازن انتظارات طرفین خواهد داشت، به این صورت که در زمان تنظیم متن، متوجه می‌شوند کدام انتظارات‌شان با یکدیگر همخوانی ندارد و آنچه در فرایند مذاکرات پیش‌قراردادی یا مذاکرات در...