مکتب بزوسیسم

چرا  بزوس می‌گویند او در جلسات مدیریتی همیشه یک صندلی را خالی نگه می‌دارد. اشتباه نکنید راجع به یکی از مدیرهای وطنی حرف نمی‌زنیم! صندلی خالی را برای مشتری در نظر می‌گیرد چرا که او به وسواس در مورد مشتری‌مداری معروف است. حتی عده‌ای را موظف می‌کند تا آموزش ببینند و در جلسات به عنوان وکیل مشتری از حقوق و تجربه‌اش با محصولات و خدمات شرکت دفاع کنند. در دورانی که در هر جلسه کاری حتی ساده‌ترین حرف‌ها را با اسلایدهای پرزرق و برق پاورپوینت می‌زنند، روشی که او در شرکت جا انداخته تهیه متنی شش صفحه‌ای توسط برگزارکننده جلسه راجع به موضوع ملاقات و اهداف آن است که همه حضار وقت دارند در ابتدای جلسه چند دقیقه‌ای را به خواندنش مشغول شوند و بعد دیگر مباحثه است بر سر موضوع. اگر همه اینها برای عجیب بودن این مدیرعامل کافی نیست این را هم اضافه کنید که مدیران شرکتش موظفند سالیانه یکی دو روزی را روی صندلی کال سنتر یا همان خدمات به مشتری گذرانده و از طریق تلفن و بی‌واسطه به کاربران پاسخگو باشند. او را نه فقط به دلیل آنکه در رنکینگ معتبر اچ‌بی‌آر (پس از جابز مرحوم) به‌عنوان برترین مدیرعامل زنده دنیا شناخته شده است و حتی نه به دلیل اینکه موسس شرکتی است که نقطه عطفی در به‌کارگیری اینترنت به شمار می‌آید، به عنوان سوژه پرونده این شماره پیوست جهان انتخاب کرده‌ایم. واقعیت آن است که جدا از آنکه آمازون بی‌تردید از پیشگامان روندهای تجارت الکترونیکی و خدمات رایانش ابری است، جف بزوس را می‌توان به عنوان صاحب سبک و نگرشی ویژه خود در رهبری کسب و کار دانست. این نگرش به افزودن ارزش به تجربیات کاربران تا حدی قوی است که برسر دوراهی‌های مشکل همیشه به نفع مشتری رای می‌دهد و این خود از دوراندیشی محض او می‌آید. آنقدر دوراندیش که شاید فقط بعدها بتوان...