لزوم انجام اصلاحات سه‌گانه

نظام پرداخت الکترونیکی از طریق پایانه‌های فروش در ایران، در سه زمینه محوری نیازمند اصلاح است که پیش‌نیاز همه آنها اقتباس و ترویج فرهنگ استفاده از ابزارهای مربوطه است. زمانی‌ که از سیستمی استفاده می‌کنیم باید فرهنگ آن را هم داشته باشیم؛ در حقیقت باید بتوانیم اصول و قواعد بازی را رعایت کنیم. باید اعتراف کرد مدت‌هاست از زمان تغییر این قاعده در نظام پرداخت الکترونیکی ایران گذشته است. قطار این نظام سال‌هاست از ریل خارج شده و به بیراهه رفته است. در این مقاله تلاش شده در یک طبقه‌بندی مشخص، به اصلی‌ترین مسائلی که نیازمند اصلاح هستند تا به ساختاری کارمزدمحور در شبکه پرداخت الکترونیکی کشور برسیم، پرداخته شود. گام نخست؛ فروش یا اجاره POS به پذیرنده پذیرندگان POS در ایران برای در اختیار داشتن دستگاه کارتخوان وجهی نمی‌پردازند. آیا شما برای کالایی که رایگان به دست‌تان رسیده ‌است، ارزشی قائل هستید؟ حتما مجله‌های رایگانی که به درون منازل انداخته می‌شود را دیده‌اید. چقدر برای آن مجلات ارزش قائلید و آنها را ورق می‌زنید؟ سرنوشت آنها چیزی جز انداخته شدن در سطل زباله نیست. حال پذیرندگانی که پایانه‌های فروش را بدون پرداخت هیچ وجهی دریافت می‌کنند چگونه با این پایانه‌ها برخورد می‌کنند؟ تحویل و نصب رایگان POSجز در ایران، در سراسر دنیا کاملا نامتعارف است و به هیچ ‌وجه منطقی در آن نمی‌توان یافت چرا که اصولا در پیش گرفتن چنین‌ رویه‌هایی، مشتریان (پذیرندگان) را بدعادت می‌کند. بانک‌ها برای ایجاد شبکه پرداخت الکترونیکی، سال‌ها هزینه‌های گزافی پرداخت کرده‌اند. میلیاردها تومان خرج همین پایانه‌هایی شده است که فروشندگان با سهل‌انگاری آنها را می‌شکنند یا گم می‌کنند اما آیا تمام این هزینه‌ها صرف شده تا پذیرنده امروز بگوید دستگاه را اینجا بگذارید یا نگذارید؟ چنین رویه اشتباهی در هیچ‌ جای دنیا جاری نیست. مغازه‌دار یا باید POS را بخرد یا اجاره‌اش را بپردازد، شرط سومی وجود ندارد؛ اما در ایران شرایط...