وزیر ارتباطات میگوید نمیتوان یکباره در تعرفهها بازنگری کرد. از طرفی نگرانی اپراتورها از روند کاهشی سود سالانهشان باعث شده خواستار افزایش تعرفهها باشند. ماجرای تعرفهها البته داستان امروز و دیروز و این دولت و آن دولت نیست. آذری جهرمی، وزیر وقت ارتباطات، نیز اسفند سال گذشته با جدیت مخالفت خود را با افزایش تعرفهها ابراز کرد و گفت: «اینکه تعرفهها را بالا ببریم ظلم است زیرا ما چهار سال قیمت را تثبیت کردیم و امروز هم استراتژیمان همان است. بر این اساس محکم ایستادگی خواهیم کرد تا این اتفاق نیفتد.» شرایط به گونهای است که سال گذشته شرکت مخابرات برای اولین بار در تاریخ خود زیانده شد؛ شرکتی که تعرفه بخشی از خدماتش طی ۱۲ سال گذشته ثابت مانده است. دورانی که نرخهای تورم سنگین، هرساله هزینههای بنگاههای اقتصادی را افزایش میدهد اما گویا از دید کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات، تورم هنوز آنقدر از درآمد واقعی اپراتورها نکاسته که وقت اصلاح تعرفههای مخابراتی فرا رسیده باشد. این وضعیت سبب شده مخابرات مانند بازیگران دیگر توان سرمایهگذاری و توسعه شبکه را از دست بدهد. چندی پیش رئیس رگولاتوری به پیوست گفته بود: «مخابرات باید تضمین دهد در صورت افزایش تعرفهها، درآمد حاصل را در توسعه و بهروزرسانی شبکه خرج کند.» فلاح جوشقانی، رئیس پیشین رگولاتوری، البته تاکید دارد دلیل اینکه مخابرات در سالهای گذشته سرمایهگذاری لازم برای توسعه شبکه و خدمات را انجام نداده تعرفه نبوده است. سرکوب تعرفهها چه بر سر صنعت ارتباطات کشور آورده است؟ جایی که باید باشیم، جایی که هستیم هرچه از عمر یک بنگاه اقتصادی میگذرد اصول بهرهوری را بهتر یاد میگیرد و هزینه نهایی تولید محصول پایین میآید. البته زمان به خودی خود نمیتواند بهرهوری را بالا ببرد بلکه بنگاهها به تدریج و با ورود تکنولوژیهای جدید میآموزند عامل تولید در چه شرایطی بهرهوری بالاتری دارد. این الگو در مورد اپراتورهای مخابراتی نیز صدق...
در دانشگاه علامه اقتصاد خواندهام با اینکه هیچ گاه عاشق آن نبودم. اولین بار در میانه دوره کارشناسی بود که در یک دوره چند ساعته روزنامهنگاری اقتصادی شرکت کردم که البته آوردهای نداشت اما سودای روزنامهنگار شدن را به سرم انداخت. حالا در پیوست مینویسم و حوزههای مورد علاقهام اینترنت، اقتصاد دیجیتال و عرصههایی است که اینها به عالم سیاست گره میخورند.