آیا حریم خصوصی فقط برای ثروتمندان اهمیت دارد؟

ردپا همیشه گم نمی‌شود امروزه رصدکنندگان آنلاین می‌دانند که شما هرچندوقت یک بار با کسی که گفت‌وگوی طولانی داشته‌اید قرار می‌گذارید. در همین حال NSA می‌داند که با فراپوچینویی که از استارباکس خرید‌ه‌اید چقدر کالری دریافت کرده‌اید. یادتان نرود 726 دوستی که در فیس‌بوک دارید شما را از نوجوانی تا بزرگسالی رصد کرده‌اند. شب‌های گردش‌تان در شهر را از طریق آپلود عکس‌هایتان می‌شمارند. در دنیای دیجیتالی امروز، اشتراک مداوم زندگی روزمره تبدیل به یک هنجار شده است. کسانی که خیلی عکسی از زندگی روزمره نمی‌گذارند «غریب» نامیده می‌شوند یا دیگران پیش خود می‌گویند اینها چیزی را مخفی کرده‌اند. وقتی عمیق‌تر شویم، آژانس‌های بازاریابی و شرکت‌های بزرگ بیشتر از اعضای خانواده در مورد شما چیز می‌دانند. این موضوع ما را به این پرسش می‌رساند که آیا حریم خصوصی مرده است یا برای کسانی که تمایل به آن دارند همچنان در دسترس خواهد بود؟ قبل از پاسخ به این سوال اجازه دهید ببینیم چرا حریم خصوصی برای همه و نه یک طبقه خاص اهمیت دارد. آیا حریم خصوصی برای همه مهم است؟ در حالی که گزارش‌های نقض حریم خصوصی از سوی رسانه‌ها نادیده گرفته می‌شود باید بگوییم حریم خصوصی برای کسانی که توان خریدش را دارند تا اندازه زیادی حفظ می‌شود. وقتی از حریم خصوصی یا حق حریم خصوصی خودمان صحبت می‌کنیم، معمولاً در مورد حق رها شدن و عدم نظارت از جانب دولت حرف می‌زنیم. لیکن، شرایط استفاده از اینترنت در عصر دیجیتالی امروز به این معنی است که با مواردی مثل حفاری داده‌های تجاری، محتوا و تصمیم‌گیری‌های خودکاری که مفهوم دموکراسی را زیر سوال می‌برند و شکاف بین طبقات را گسترده‌تر می‌کنند موافق هستیم. این موضوع را می‌توان در اقدامات افراد سرشناس صنعت فناوری برای حفاظت از زندگی خصوصی و واقعی‌شان دید. به دیگر سخن، آنها متوجه این موضوع هستند که حریم‌شان در خطر است. به همین دلیل هم سخت...