ریشه فکری طرح صیانت و عدم افزایش پهنای باند کشور کجاست؟

درست در همان روزهایی که جامعه درگیر خبری مبنی بر عدم خرید پهنای باند اضافه‌تر از سوی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات دولت جدید شده و علت افت سرعت اینترنت را کشف کرده بود، رئیس دولت و وزیر ارتباطات از تکمیل شبکه ملی اطلاعات صحبت کردند و درست در همان روزهایی که جامعه نگران بود که بررسی طرح صیانت در کمیسیونی آغاز شده که پنج نفر از اعضای هیات رئیسه شش‌نفره آن موافق طرح صیانت به این شکل موجود هستند، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس گفت اگر صدها هزار صفحه در مخالفت با این طرح باز شود، «ما کار خود را خواهیم کرد». چرا؟ تغییر دولت یا مجلس، صرفاً تغییر در اشخاص نیست و تغییر در تفکر نیز هست. تفکری که در رفتارها نمود پیدا می‌کند. ما عموماً رفتارها را نقد می‌کنیم ولی باید به ریشه این رفتارها یعنی همان تفکر بپردازیم. سوال ما باید این باشد که چه تفکری باعث شده تصمیماتی اینچنینی در محیط فناوری اطلاعات کشور گرفته شود؟ پاسخ سوال نخست در یک اشکال از فهم دموکراسی نهفته است. دموکراسی در ایران عموماً منحصر در انتخابات فهم می‌شود. همین که انتخاباتی برگزار شود، برخی می‌گویند که دموکراسی اعمال شده است؛ اما واقعاً این‌طور نیست. دموکراسی یک فرایند منحصر در روز انتخابات یا همان یک ماه تبلیغات انتخاباتی نیست. یک پدیده مستمر است. انتخاب شونده به طور مستمر باید نظر انتخاب کننده را در نظر بگیرد و به طور مستمر در پی آن باشد که رأی او را جلب کند. ممکن است بگویید که این افراد، اعم از وزیر ارتباطات و رئیس کمیسیون فرهنگی، اتفاقاً همین کار را می‌کنند و مدام نظر کسانی را که به آنها رأی داده‌اند می‌گیرند، اما نکته اینجاست که این افراد پس از رأی دادن، دیگر قرار نیست صرفاً مصلحت افرادی را که به آنها رأی داده‌اند لحاظ کنند. رئیس‌جمهور همه مردم و نماینده...