کارت سلامت؛ آری یا نه

علامت سوال بزرگی روبه‌رویشان است و میان انتخاب درست و نادرست مانده‌اند؛ اینکه کارت سلامت صادر بکنند یا نکنند؟ مدیرکل درمان غیرمستقیم سازمان تامین اجتماعی می‌گوید:«با توجه به برنامه‌های جدید و زیرساخت‌هایی که ایجاد شده، اگر بتوانیم تمام اطلاعات بیمار را به شکل الکترونیکی منتقل کنیم، شاید در آینده، نیازی به صدور کارت هوشمند نباشد و فقط با کد ملی فرد به او سرویس بدهیم.» سازمان تامین اجتماعی هشت سال پیش مسیری را رفت که نیمه‌کاره رها شد. 120 هزار کارت سلامت هوشمند در بین شهروندان اراکی و شا‌زندی توزیع کرد اما ناگهان پروژه متوقف شد. پروژه از جایی شروع شد که دفتر مطالعات و فناوری‌های ریاست‌جمهوری وقت در سال 1385، شروع به مطالعه روی Efamily و زیرساخت‌های آی‌تی در کشور کرد و متوجه شد Ehealth تا آن روز مغفول مانده است. به دنبال نتایج این مطالعه، کارگروهی در مرکز تحقیقات مخابرات مستقر و پس از شش ماه بررسی، خروجی مطالعات به دو ستون برای ایجاد زیرساخت‌های سلامت الکترونیکی در کشور تقسیم شد؛ یکی موضوع پرونده سلامت الکترونیکی (EHR) بود که وزارت بهداشت متولی‌اش شد و گروهی روی همین پروژه فعالیت‌‌شان را آغاز کردند. ستون دیگر مربوط به صدور کارت سلامت بود که جایگاهش در بیمه شناخته می‌شد و سازمان تامین اجتماعی به عنوان کارفرمای قسمت دوم طرح انتخاب شد. بنابراین تامین اجتماعی همان سال، شرکتی را با نام «هدی» به عنوان پیمانکار و مدیر فنی پروژه تاسیس کرد و از سال 86 موضوع مطالعه و تدوین معماری عمومی آغاز شد. هدی برای اجرای پایلوت پروژه، قراردادی 11 میلیارد تومانی با کارفرمایش - سازمان تامین اجتماعی- بست و پس از گذشت یک سال، فاز اول پایلوت به مرحله تست، نصب و راه‌اندازی رسید؛ پنج مرکز درمانی تامین اجتماعی در اراک و یکی در شازند زیر بار رفتند. نرم‌افزارها نصب، کارت‌ها صادر و این مراکز به هزار دستگاه کارتخوان مجهز شدند....