اعتبارسنجی در اکثر کشورهای دنیا موازی با فراگیرشدن کارتهای اعتباری رشد کرده است. از همینرو طبیعی است در ایران که کارت اعتباری جایگاهی پیدا نکرده، اعتبارسنجی مشتریان هم نتوانسته باشد جایگاه خود را به دست آورد. همچنانکه ضمانتها به روشهای قدیمی و سنتی مانند چک و سفته معرفینامههای افراد برای دریافت تسهیلات صورت میگیرد. در این شرایط حتی اگر بانکها و موسسات مالی بخواهند از گزارشهای اعتبارسنجی نیز استفاده کنند قطعا نمره اعتباری افراد مناسب، دقیق و کارآمد نیست و نشان دهنده دقیق میزان اعتبار و وزن مشتری نیست پس به ناگزیر باز هم دریافت چک یا سفته جزو الزامات دریات تسهیلات به حساب میآید. اگر میخواهید بدانید اعتبارسنجی در ایران در چه شرایطی است و ویژگیهای آن چیست با ما همراه باشید: تصویر اول: پشت میز کارمند شعبه با دهها برگه مختلف، امضا پشت امضا، دستهچک سمت دیگر و برگهای جداشده از آن و سفتههایی که امضا و مهر شدهاند در سمت دیگر میز. کارمند بانک امضاها را بررسی میکند، از میان دهها برگه امضاشده یکی را بیرون میآورد و میگوید: «اثر انگشتتان رویش نیست.» این تصویری است که هر کدام از ما اگر خواسته باشیم از تسهیلات یا وامی استفاده کنیم، با آن مواجه میشویم. به این تصاویر که دیگر این روزها عادی شده است باید پولی را که در حساب بانکی ذخیره کردهاید تا بتوانید از تسهیلات استفاده کنید نیز اضافه کنید. تصویر دوم: کارمند شعبه بانک با وارد کردن کد ملی شما میتواند نمره اعتباریتان را چک کند. اگر آدم خوشحسابی باشید و نمره اعتباری خوبی به دست آورده باشید، به سرعت تسهیلات خود را دریافت میکنید. تصویر اول وضعیت فعلی است و تصویر دوم وضعیتی که دوست داریم به آن برسیم. وضعیتی که فقط با جمعآوری دادههای مختلف محقق میشود، دادههایی که فقط گردش حساب و وضعیت چک یا گردش حساب آنها را تعریف نخواهند...
در دانشگاه علامه اقتصاد خواندهام با اینکه هیچ گاه عاشق آن نبودم. اولین بار در میانه دوره کارشناسی بود که در یک دوره چند ساعته روزنامهنگاری اقتصادی شرکت کردم که البته آوردهای نداشت اما سودای روزنامهنگار شدن را به سرم انداخت. حالا در پیوست مینویسم و حوزههای مورد علاقهام اینترنت، اقتصاد دیجیتال و عرصههایی است که اینها به عالم سیاست گره میخورند.