قاعده‌گذاری برای صفر و یک به سبک آن سوی آتلانتیک

شاید یکی از پدیده‌هایی که به موازات پیدایش هر نوآوری و امکان جدید در زندگی بشر شکل گرفته، قواعدی برای تنظیم موقعیت‌های جدید است. حقوق، فارغ از اختلافاتی که در تعریف آن وجود دارد، در بخشی از خود قواعد الزام‌آور و ساز و کارهایی برای اجرای این قواعد دارد؛ قواعدی که عملکرد اصلی آنها تنظیم پدیده‌های زندگی بشر است که در زندگی جمعی ما شکل می‌گیرد. با توجه به این ضرورت است که با ورود پدیده‌های جدید به زندگی ما، نیاز به حقوقی که تنظیم‌گر چگونگی بهره‌برداری و به طور کلی جمیع مواردی که مربوط به آن پدیده است نیز احساس می‌شود. فناوری اطلاعات و ارتباطات که مجموعه‌ای از پدیده‌های نوظهور زندگی بشر است که از ابتدایی‌ترین شکل‌های آن تا نوین‌ترین مصادیق آن در زندگی جمعی ما نقش ایفا کرده ‌است نیز از این قاعده مستثنی نبوده و نیست. از پیدایش ابتدایی‌ترین وسایل ارتباطی در زندگی بشر، قواعدی نیز برای تنظیم آن پیدا شده است. در عصر مدرن و با تخصصی شدن وسایل ارتباطات جمعی که ابعاد وسیع‌تری از زندگی امروز ما را نیز دربر می‌گیرد، حقوق متناظر با آن، یعنی حقوق فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز تخصصی‌تر و پیچیده‌تر شده است. اگر بخواهیم نگاهی بسیار اجمالی به کارکرد‌های این شعبه از حقوق داشته باشیم، باید به موازات ظهور فناوری‌های جدید ارتباطی در اولین مکان‌های پیدایش آنها پیش رویم. به عبارت دیگر دور از ذهن نخواهد بود که با توجه به متناظر بودن پیدایش پدیده‌های جدید و حقوق تنظیم‌کننده آن، نهادها و مفاهیم حقوق فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز در وهله اول در آن قسمت‌هایی از دنیا شکل گرفت که در استفاده و خلق این فناوری‌ها پیشگام بوده‌اند. از این حیث شاید یکی از اولین و پیشگام‌ترین نظام‌های حقوقی که بتوان در این حوزه به آن اشاره کرد، ایالات متحده آمریکا باشد. سیاست‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات در ایالات متحده...