زیبایی یک ذهن کنجکاو

شما معتقدید ذهن کنجکاو در زندگی حرفه‌ای‌تان تاثیر زیادی داشته است. برایمان کمی توضیح دهید. در حرفه فیلم‌نامه‌نویسی (برای فیلم، تلویزیون یا کارهای مستند) همواره به دنبال اصالت موضوع و چشم‌انداز هستید. علاقه به حوزه‌های دیگر و ملاقات با متخصصان خارج از عرصه سرگرمی؛ مثل یک گفت‌وگوی دوساعته با جان نش که تبدیل به ذهن زیبا می‌شود، یا ملاقات افراد در عرصه‌های معماری یا مد، مدیران CIA یا برندگان جایزه نوبل، باعث شدند بفهمم ایده‌های اصیل و بدیع کدامند. همچنین درگیر شدن با این دیالوگ‌ها باعث می‌شود به فردی دقیق‌، هوشمند و جالب‌تر تبدیل شوید و اعتماد به نفس‌تان افزایش پیدا کند. در حالی که همه فعالان این حرفه می‌خواهند با تام هنکس، راسل کرو یا دنزل واشنگتن و ادی مورفی کار کنند، من بیشتر به دنبال این بوده‌ام که از هالیوود فراتر بروم. آیا کنجکاوی را می‌توان به دیگران هم یاد داد؟ من فکر می‌کنم برخی نسبت به دیگران کنجکاوترند اما برای استفاده از کنجکاوی به عنوان یک ابزار، به تلاش زیادی نیاز است. باید از خود بپرسید:«موضوعات حوزه‌های دیگر کدامند؟» یا «راه ورود من به آنها چیست؟» برای مثال من در پروژه آپولو 13 هیچ چیز درباره آیرودینامیک یا برنامه‌های فضایی آن زمان نمی‌دانستم. وقتی یک خلاصه 12 صفحه‌ای از کتاب جیم لاول (Jim Lovell) را خواندم، پیش خودم گفتم:«چطور می‌توان در این شرایط زنده ماند.» بنابراین مساله بقا به نقطه ورود من تبدیل شد. سپس از خودم پرسیدم:«این سه فضانورد چه منابعی در اختیار دارند؟ با چه کسی ارتباط برقرار می‌کنند؟» برای بررسی یک موضوع باید شبیه یک دانشمند که به ذره زیراتمی نگاه می‌کند، عمل کنید و سوالات بی‌پایان بپرسید. اغلب در ابتدای کار پیش خود می‌گویید بهترین‌ سوالات را انتخاب کرده‌ام اما من فکر می‌کنم تا اواسط کار باید صبر کرد. مردم دوست دارند درباره خودشان حرف بزنند. این چیزی است که در دنیای عشق...