اتاقی که قفل شد، «کلید»ی که به قفل نخورد

1. آمارهای بخش Trends از موتور جست‌وجوی گوگل نشان می‌دهد که از نیمه اسفندماه شبکه اجتماعی تازه‌ای به نام کلاب‌هاوس که یک شبکه اجتماعی صوت‌محور است در ایران مورد توجه قرار گرفت. نزدیکی به انتخابات احتمالاً در کنار فرهنگ شفاهی مسئولان کشور که علاقه دارند «حرف بزنند» باعث شد به زودی این شبکه اجتماعی به عنوان یک محور سیاسی در کنار «توییتر» مشغول اثرگذاری بر جامعه شود. 2. در ابتدای دهه سوم فروردین‌ماه اعلام شد که این شبکه در ایران دچار اختلال شده و از طریق برخی اپراتورها نمی‌توان به آن دسترسی پیدا کرد. این در حالی است که کمیته فیلترینگ (کمیته تعیین مصادیق مجرمانه) در مورد آن تصمیمی نگرفته بود و با مدل تلگرام نیز حکمی قضایی در خصوص این مساله صادر نشده بود. 3. این موضوع در مدت کوتاهی مورد اعتراض وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و شخص وزیر آن قرار گرفت. وزیری که در حال حاضر در سمت گفتمان «آزادی دیجیتالی» در جامعه ایران ایستاده است. وزیر به زودی اعتراض خود را از طریق نهادی آن پیش برد: سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی. این سازمان در نامه‌ای که رسانه‌ای هم شد به اپراتورها دستور داد که مبنای اختلال در این زمینه را اعلام كنند و پس از اینکه در این زمینه پاسخی داده نشد، خود گزارشی از نحوه فنی اختلال منتشر کرد. 4. در این میان، هیات دولت در تاریخ دوم اردیبهشت به پیشنهاد سه وزارتخانه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، دارایی و اطلاعات مصوبه‌ای را گذراند. مصوبه‌ای که به استناد «ماده واحده قانون، اجازه تعیین و وصول حق امتیاز فعالیت بخش غیردولتی در زمینه پست و مخابرات- تعیین شده قانونی، مصوب ۱۳۹۲» بود و در آن با هدف «حفظ حق دسترسی شهروندان و کاربران به خدمات فضای مجازی» یک سازوکار و سه‌مرحله‌ای طراحی شده بود: در صورتی که کارورها (یعنی اپراتورها) خارج از ترتیبات تعیین‌شده...