skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

دولت ‌الکترونیکی ایرانی

۳۰ خرداد ۱۳۹۵

زمان مطالعه : ۲ دقیقه

شماره ۳۵

تاریخ به‌روزرسانی: ۲ بهمن ۱۳۹۸

فکر نکنم کسی این روزها به کنسرت یا تئاتر و سینما برود و اینترنتی بلیت نخرد. دیگر کسی در صف‌های طولانی خرید بلیت منتظر نمی‌ماند، همه پشت دستگاه‌های خود می‌نشینند و سینما یا سالن تئاتر یا کنسرت مورد علاقه خود را انتخاب می‌کنند و پرداخت بهای بلیت را الکترونیکی انجام می‌دهند و بلیت خود را دریافت می‌کنند. بلیت الکترونیکی برای افراد ارسال می‌شود. هر کدام از درگاه‌های خرید بلیت راهکار متفاوتی دارد؛ یکی نسخه الکترونیکی بلیت را ایمیل می‌کند، یک درگاه به صورت مستقیم بلیت را نمایش می‌دهد و کدی برای بازیابی آن در اختیارتان می‌گذارد یا در خلاصه‌ترین روش یک کد برایتان ارسال می‌کند. تمامی این مسیرها الکترونیکی طی می‌شود اما هنگامی که می‌خواهید پای خود را به سالن سینما و تئاتر بگذارید، مشکلی پیش می‌آید؛ همه از شما نسخه کاغذی بلیت را طلب می‌کنند، ترجیح می‌دهند نسخه پرینت گرفته‌شده بلیت دست‌تان باشد و بدون دردسر آن را پاره یا سوراخ کنند. این حکایت الکترونیکی کردن سرویس‌ها در بخش خصوصی است. حالا در مراسم روز ارتباطات، وزیر و معاون وزیر از درگاه ملی خدمات دولت پرده‌برداری کردند؛ پروژه‌ای که عمر آن به بیش از هشت سال می‌رسد.
حال شناسنامه خدمات روی این درگاه قرار گرفته و طبق گفته مسئولان از این تعداد خدماتی که روی درگاه قرار دارد تقریباً ۲۰ درصد آن الکترونیکی است. اگر به این گفته مسئولان اطمینان کنیم و بپذیریم این میزان خدمات الکترونیکی شده‌اند، جای این سوال باقی می‌ماند که آیا این گفته بدان معنی است که یک برگه به برگه مدارک مراجعه‌کنندگان به دستگاه‌های دولتی اضافه می‌شود؟ یعنی در بهترین حالت درخواست خود را الکترونیکی ثبت و اسکن تمام مدارک را نیز به صورت الکترونیکی ارسال می‌کنند. اما این تمام ماجرا نیست؛ باید یک بار به صورت حضوری نیز کپی تمام مدارک را برای سازمان مربوطه ببرند و علاوه بر تمامی کپی‌های شناسنامه و کارت ملی از این پس کپی کد رهگیری نیز به این مدارک اضافه خواهد شد.
به نظر می‌رسد این مدل دولت ‌الکترونیکی پیاده‌‌شده در ایران است. البته بی‌شک به دلیل جدید بودن این پروسه تغییر است و با تکمیل شدن چرخه ارائه خدمات این مراحل نیز به تدریج حذف خواهند شد. هنوز جای امضای الکترونیکی و احراز هویت الکترونیکی خالی است. تا این امکان در این گردونه فراهم نشود نمی‌توان گفت دستگاهی امکان ارائه خدمات الکترونیکی را به ‌صورت کامل خواهد داشت

این مطلب در شماره ۳۵ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۳۵ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/189

مهرک محمودی روزنامه‌نگاری را از حوزه سینما شروع کرد و در مدت کوتاهی پس از آن، با این سودا که روزنامه‌نگار باید در تمامی بخش‌ها فعالیت کند براساس یک اتفاق خیلی ساده وارد حوزه اقتصادی شد و در روزنامه‌های صدای عدالت، آزاد، ابرار اقتصادی، فرهنگ آشتی، همشهری اقتصادی و غیره به عنوان خبرنگار فعالیت کرد. همانطور که زندگی همیشه براساس اتفاق‌های ساده جلو می‌رود، فعالیت خود را به صورت نیمه وقت در در هفته‌نامه عصرارتباط در حوزه تجارت و بانکداری الکترونیکی آغاز کرد و پس از مدتی این فعالیت نیمه وقت به یک فعالیت تمام وقت تبدیل و ۹ سال به طول انجامید اما باز هم براساس یک اتفاق آنجا را ترک کرد. حال سال‌هاست که پیوست خانه مهرک محمودی است؛ اما تجارت و بانکداری و دولت الکترونیکی تبدیل به حوزه‌های مورد علاقه او شده‌اند.

تمام مقالات

0 نظر

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

برای بوکمارک این نوشته
Back To Top
جستجو