مردم تبدیل به فناوری خواهند شد

ابتدا خود را معرفی کنید و درباره خودتان به ما بگویید. من هنرمندی هستم که آیبورگ دارم، که امکان درک رنگ را به من می‌دهد. وقتی چشمم را به بلندگو وصل می‌کنم کنسرت رنگ به پا می‌شود و می‌توانم با نگاه به چهره دیگران پرتره رنگی آنها را بکشم. همچنین نمایشگاه‌هایی را برگزار می‌کنم که در آن رنگ موسیقی و رنگ صدا را به نمایش می‌گذارم. من موسیقی را به نقاشی منتقل می‌کنم و با بنیاد سایبورگ در بارسلون همکاری دارم. ما پروژه‌هایی را برای توسعه احساسات دیگران از طریق وارد کردن فناوری به بدن‌شان آغاز کرده‌ایم. امکان دارد توضیح دهید چطور رنگ را می‌شنوید؟ یک آنتن دارم که به سرم وصل شده و فرکانس نور رنگ‌ها را دریافت می‌کنم. این حسگرها به چیپی در پشت سرم وصل بوده و فرکانس نور را به فرکانس صدا تبدیل می‌کند. من رنگ‌ها را به شکل هدایت استخوانی می‌بینم. این توانایی به دلیل آیبورگ است. می‌توانید کمی توضیح دهید چرا روند ایجاد آیبورگ را آغاز کردید و به یک سایبورگ تبدیل شدید؟ من به صورت مادرزاد کوررنگی داشتم و از بچگی دلم می‌خواست رنگ‌ها را درک کنم. ۱۰ سال پیش آدام مونتاندون را ملاقات کردم و متوجه شدم فناوری می‌تواند احساسات من را توسعه دهد. از او پرسیدم آیا می‌تواند پروژه‌ای را برای توسعه احساسات من اغاز کند و او هم قبول کرد. اولین نمونه بر اساس یک نرم‌افزار، یک کامپیوتر پنج کیلویی و یک هدفون ساخته شد. افراد دیگری را برای تولید نمونه‌های کوچک‌تر و راحت‌تر پیدا کردیم و اکنون به شکل یک چیپ و حسگر رسیده‌ایم. پیش از ایجاد آیبورگ، عدم توانایی درک رنگ چه حسی داشت؟ ندیدن رنگ‌ها احساس معلولیت به من نمی‌داد، احساس انزوای اجتماعی می‌داد. این مساله من را از رنگ‌ها متنفر کرد اما متوجه شدم نمی‌توانم آنها را برای همیشه نادیده بگیرم، حتی اگر نبینم‌شان. چطور آیبورگ...