skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

پرونده‌ای درباره تاثیر هوش مصنوعی بر توسعه پایدار؛ الکسا! فقر را از بین ببر

مینا پاکدل تحریریه

۱۲ اسفند ۱۴۰۲

زمان مطالعه : ۲ دقیقه

شماره ۱۲۱

الکسا! فقر را از بین ببر
هوش مصنوعی همین ابتدای راه برخی از مشاغل و اقتصادهای دنیا را چنان متحول کرده که هیاهویش دیگر فقط در بخش‌های فناوری شنیده نمی‌شود و حرفش همه‌جا هست. برخی از تحلیلگران می‌گویند هوش مصنوعی جنسی از پایداری به اقتصاد و جوامع می‌بخشد که تاکنون بی‌سابقه بوده. آنها امیدوارند هوش مصنوعی همان کیمیاگری باشد که معجزه می‌کند و علاوه بر کمک به رشد اقتصادها، شکاف دیجیتالی را کاهش می‌دهد. هوش مصنوعی وعده می‌دهد که آموزش را شخصی‌سازی‌ کند، بهداشت و درمان را کارآمدتر از همیشه بسازد و راه‌حل‌های نوآورانه برای مشکلات متعدد صنایع ارائه دهد. از بهینگی محصولات کشاورزی گرفته تا تشخیص فوق‌دقیق بیماری‌ها و سبک آموزشی منحصربه‌فرد تا تحول بنیادین در صنایع، همه اینها تصویر آینده‌ نزدیکی‌ است که هوش مصنوعی به رخ می‌کشد. اما از سوی دیگر نمی‌توان ندید که شکاف دهان باز کرده: عدم دسترسی به فناوری‌های مورد نیاز، زیرساخت‌ها، کم‌سوادی دیجیتالی و بی‌برنامگی و دست ‌روی ‌دست گذاشتن دولت‌ها باعث می‌شود بسیاری از مردم به پیشروی بقیه خیره شوند و جا ماندن خودشان را حس کنند. در این پرونده نقش هوش مصنوعی در توسعه پایدار و تاثیر آن بر اقتصاد را بررسی می‌کنیم و در کنار آن نگاهی به وضعیت کشورهای مختلف در استفاده از هوش مصنوعی و همچنین میزان آمادگی‌شان می‌اندازیم. به علاوه، کاربردهای مختلف AIرا در پروژه‌های مربوط به منافع عمومی مرور می‌کنیم. از طرف دیگر، به‌ راه‌حل‌ها و راهبردهایی برای به‌کار‌گیری AI و اجرای آن اشاره می‌کنیم. افزون بر این تاثیر هوش مصنوعی بر آموزش را بررسی می‌کنیم و به این مساله می‌پردازیم که شکاف دیجیتالی بین کشورهای توسعه‌یافته و در حال‌ توسعه تا چقدر عمیق است و آیا واقعاً می‌توان آن را پر کرد؟

شما وارد سایت نشده‌اید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.

وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

این مطلب در شماره ۱۲۱ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۱۲۱ پیوست
دانلود نسخه PDF
https://pvst.ir/hdw
مینا پاکدلتحریریه

    کارشناسی ادبیات انگلیسی را که گرفتم دیگر مطمئن بودم کلمه‌ها را اگر در گفتار شفاهی کم می‌آورم، در نوشتار توی مشتم هستند و از لای انگشت‌هایم لیز نمی‌خورند. در آن سال‌ها ترجمه می‌کردم و ویرایش. در گیرودار پایان‌نامه ارشد فلسفه بودم که برای یکی از ویژه‌نامه‌های پیوست چند گزارش ترجمه کردم و قرار شد پاره‌وقت کار کنم. آن‌موقع‌ها دفتر پیوست خانه دوطبقه قدیمی‌ای بود که حیاطش درخت داشت، ایوانش بزرگ بود و آسمان معلوم. جای‌گیر شدم طبقه هم‌کف در اتاق میثم. در واقع او و مهرک بودند که به من چم‌وخم روزنامه‌نگاری را یاد دادند؛ اینکه چطور باید یادداشت و گزارش نوشت یا کنداکتور بست؛ چطور نباید ترسید و از قالب سفت‌وسخت آکادمیک بیرون آمد. حالا تقریبا ده سالی از آن روز اول می‌گذرد. در این سال‌ها با چند ماهنامه و فصل‌نامه دیگر و نشرهای مختلف همکاری کرده‌ام و همچنان و همیشه در پیوست مشغول بوده‌ام. اینجا محل کار من نیست؛ خانه من است و آدم‌هایش کسانی‌اند که تو را همان شکلی که هستی، می‌پذیرند، با همه ضعف‌ها و قوت‌ها، با همه روشنایی‌ها و تاریکی‌ها.

    تمام مقالات

    0 نظر

    ارسال دیدگاه

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    *

    برای بوکمارک این نوشته
    Back To Top
    جستجو