سیاست خودابزاری چیست

سیاست خودابزاری(BYOD) یا سیاست «ابزار خود را بیاورید» مجموعه‌ای از قوانین حاکم بر میزان پشتیبانی واحد فنی هر شرکت از پی‌سی‌ها، گوشی‌های هوشمند و تبلت‌های کارمندان خود است. سیاست خودابزاری می‌تواند اشکال مختلفی به خود بگیرد. برخی از سازمان‌ها معمولا از تعداد پی‌سی‌ها و لپ‌تاپ‌های خود می‌کاهند و در عوض به کارمندان خود مبلغی را جهت خرید و نگهداری از فناوری لازم برای کار خود می‌پردازند تا به انتخاب خود این تجهیزات را تهیه کنند. اما به نظر می‌رسد در آینده شاهد این خواهیم بود که سازمان‌ها می‌پذیرند تا علاوه بر تجهیزات خود، از ابزارهای همراه شخصی کارمندان نیز پشتیبانی کنند ـ دست‌کم تا حدی. قوانین موجود در سیاست خودابزاری اغلب بسته به نقش یک کاربر در یک سازمان، ابزارهای خاص او، اپ‌های مورد نیازش و عوامل دیگر با یکدیگر فرق می‌کنند. مصرفی‌سازی فناوری اطلاعات نیاز به تدوین سیاست خودابزاری را تشدید کرده است. کارمندان از پی‌سی و ابزارهای همراه خود در محل کار استفاده می‌کنند و برایشان مهم نیست که آیا واحد فنی از این تجهیزات پشتیبانی می‌کند یا خیر. با سیاست خودابزاری می‌توان این نوع استفاده را کنترل کرد و خطرات امنیتی را به حداقل رساند. منبع: تک تارگت