خصوصی‌ترین حریم روی نت

سال‌ها پیش روزی همکارم در یک شرکت ساختمانی تاسیساتی از من که مهندس برق آنجا بودم، سوالی فنی پرسید. او می‌خواست بداند چگونه می‌تواند پمپ آب سیستم شوفاژخانه مسکونی‌شان را بدون اینکه هر بار سه طبقه به قصد موتورخانه پایین برود، از همان واحد مسکونی‌اش قطع و وصل کند. کشیدن مداری الکتریکی برای چنین کاری البته کار آسانی بود. آن‌قدر آسان که باعث شد چندی بعد از من بخواهد مداری برای تنظیم از راه دور درجه حرارت ترموستات دیگ شوفاژ و پمپ‌هایش پیشنهاد دهم؛ کاری که حداقل با تجهیزات فنی در دسترس آن زمان خیلی راحت نبود. ایده‌هایی از این جنس مرا واداشت به مسائل دیگری شبیه به آن هم فکر کنم. سوال‌هایی مثل اینکه چرا کولر آبی که در آن سال‌ها سیستم تهویه غالب در شهرهایی مانند تهران بود (شاید حالا هم با اغماض همان‌طور باشد) چیزی به نام ترموستات ندارند تا قدری در مصرف آب و برق صرفه‌جویی شود. البته چندین سال بعد گویا راه‌حلی برای آن ارائه شد. شیر ترموستات رادیاتور شوفاژ واحدهای مسکونی هم قصه مشابه دارد. بله! واقعیت این است که کنترل اتوماتیک سیستم‌های حرارتی برودتی (HVAC ) از خاستگاه‌های اصلی تاریخ اتوماسیون خانگی (Home Automation ) در جهان بوده است. کنترل اتوماتیک روشنایی، سیستم‌های اعلام و اطفای حریق و البته سیستم‌های امنیتی از محورهای دیگر پیشرفت این حوزه به شمار می‌رود. اما بی‌تردید نقطه عطف مسیر رو به رشد این صنعت تلفیق آن با فناوری هوش مصنوعی بود؛ جایی که از آن پس حوزه نوپایی به نام سیستم‌های هوشمند خانگی خلق شد. خانه‌های هوشمند (Smart Home) ساخته شدند و شرکت‌هایی که دهه‌ها به تولید تجهیزات مربوط اتوماسیون خانگی معروف بودند، مانند هانیول (HoneyWell) هم ناگزیر پا به عرصه تولید تجهیزات هوشمند گذاشتند. البته شرکت‌هایی نوپا مانند نست (Nest) یا استارت‌آپ‌هایی مثل اسمارت تینگز (SmartThings) نیز با پیشرفت فوق‌العاده‌شان اهمیت این صنعت جدید را به...