تاریخ‌سازی بلاک‌چین در عرضه واکسن کووید-۱۹: صداقت اشتراکی

یافتن واکسن ویروس کرونا مساله اصلی است، اما یافتن راهی برای توزیع آن در سطح جهانی نیز به همان اندازه اهمیت دارد. این تلاش مستلزم ظرفیت‌های تولید و زنجیره تامینی است که تاکنون فراهم نشده؛ ظرفیت‌هایی با سرعتی بالا که هرگز در عرصه فناوری دیده نشده است. این موفقیت همچنین نیازمند ابزارها و ظرفیت‌هایی- مثل زنجیره‌های بلوکی- است که در تاریخ مبارزه با پاندمی تحقق نیافته است. مقیاس گسترده و چالش‌های پیش ‌رو دهه‌ها تلاش در زمینه ساخت برنامه‌های ایمن‌سازی توسط یونیسف و اتحاد جهانی واکسن به ما می‌گوید که تثبیت روند زنجیره تولید و تحویل واکسن بسته به محل‌ جغرافیایی سال‌ها زمان می‌برد. برای نمونه ایمن‌سازی فلج اطفال در هند بیش از یک دهه طول کشید تا 100 درصد جمعیت کودکان در این کشور (175 میلیون نفر زیر پنج سال) را پوشش دهد. برنامه ایمن‌سازی فلج اطفال در سال 1995 شروع و آخرین گزارش موردی آن در سال 2011 گزارش شد. افزون بر این، یونیسف که بزرگ‌ترین خریدار واکسن کودکان است 43/2 میلیارد دُز واکسن را در سال 2019 خرید تا بتواند آن را برای کمتر از نیمی از کودکان زیر پنج سال و پوشش انواع و اقسام بیماری‌ها مثل سرخک، اسهال، ذات‌الریه و فلج اطفال قابل دسترس کند. مساله منحصر‌به‌فرد مقیاس توزیع در مورد کووید-19 گسترده‌تر است. واکسن باید هر کشور در هر قاره و هر فرد در هر رده سنی را پوشش دهد. با فرض اینکه میزان مورد نیاز واکسن تاییدشده نهایی برای هر فرد فقط یک دوز باشد، دست‌کم هفت میلیارد دُز از واکسن باید در اختیار کارکنان سلامت قرار گیرد. با در نظر گرفتن 20 تا 30 درصد اتلاف واکسن در روند توزیع و نگهداری، باید نزدیک به 10 میلیارد دُز در زنجیره تامین گنجانده شود. چنانچه نیاز به دو دُز برای هر فرد باشد، حجم مورد نیاز واکسن به 19 میلیارد دُز می‌رسد. [caption...