تصور کنید تصمیم دارید پلتفرمی برای اشتراک محتوای صوتی یا تصویری راهاندازی کنید. برنامه کسبوکار مشخصی تدوین کردهاید و گامهایی را برداشتهاید و آماده ورود به بازار هستید. احتمالاً در این مرحله از خود میپرسید باید از کجا مجوز بگیرم که با اندکی جستوجو در فضای مجازی به «سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی» (ساترا) خواهید رسید. حالا وقت بررسی شرایط و الزامات صدور مجوز است. در این میان با این موارد روبهرو میشوید: شما باید علاوه بر اخذ مجوز از ساترا، عضو «نهاد خودتنظیمگر رسانههای صوت و تصویر فراگیر» شوید و از الزاماتی که این مجموعه وضع میکند هم پیروی کنید و ضمناً حق عضویت این مجموعه جدید را هم سالانه بپردازید. شما مکلف به تبعیت از شیوهنامه نرخگذاری محصولات صوتی و تصویری که توسط ساترا تصویب و ابلاغ شده است هستید. شما حق ندارید در کنار انتشار صوت و تصویر، خدمات دیگری را در آن سایت یا کارافزار (App) خود به مخاطبانتان ارائه نمایید. واکنش شما به عنوان متقاضی دریافت مجوز چیست؟ اجازه دهید همین ابتدا خیالتان را راحت کنم. هیچ یک از موارد فوق تا این لحظه از الزامات دریافت مجوز نیست. اما با نگاهی به آرای صادره از هیات عمومی دیوان عدالت اداری، آرای بسیاری را میبینیم که در آن موضوعاتی مشابه مثالهای مطرحشده در ابتدای یادداشت مورد اعتراض بوده که با شکایات اشخاص توسط دیوان عدالت اداری بررسی و به دلیل مغایرت با قانون ابطال شده است. این موضوع محدود به یک حوزه یا بازار خاص هم نیست: از مصوبات خلاف قانون کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات در خصوص شرکتهای ارائهدهنده خدمات اینترنت و ارتباطات گرفته تا شرایط خلاف قانون صدور مجوز برای واحدهای صنفی در آییننامههای هیات عالی نظارت بر سازمانهای صنفی کشور. اما اگر روزی در خصوص پلتفرم اشتراک صوتی یا تصویری که مدیریت آن با شماست به چنین الزاماتی...