درست است که انسان اشیا را می‌سازد و تغییر می‌دهد اما تجربه اجتماعی ما با اشیا نشان می‌دهد که آنها نیز در جهانی موازی نه تنها خود که جهان ما را نیز متحول می‌کنند. بلوغ می‌یابند و با این بلوغ معنای زندگی انسان را در جماعت و تنهایی تحت‌الشعاع قرار می‌دهند. داستان سونی واکمن نیز همچون بسیاری دیگر از ابزارهای نوین ارتباطی روایتی چنین تحول‌خواه و متحول‌کننده دارد. روایتی که اگر ابتدای نخ تسبیحش به اقتدار فردیت و گریز از جمع‌ متصل باشد، حضور اجتماعی‌اش آغازگر اشکال و مفاهیم تازه‌ای از جمع‌گرایی شد که امروز آن نخ تسبیح را با سایر رسانه‌های نوین ارتباطی و آنچه شبکه‌های اجتماعی و حتی ارتباطی می‌دانیم گره زده است. عباس کاظمی آموزگار مطالعات فرهنگی است و این روزها عضو هیات علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی. کاظمی که چندی پیش در کتاب «امر روزمره در جامعه پساانقلابی» از زندگی اجتماعی اشیا گفته بود، با ما در این گفت‌وگو از تحولات و تاثیرات حضور ابزاری می‌گوید که تاریخ نشان داد بیش از یک دستگاه ساده پخش موزیک است. دستگاهی است که با خود معانی و تحولاتی را به همراه می‌آورد که در جهان امروزی اینستاگرام و توییتر نیز خوانش‌پذیر می‌شود.