مروری بر معدود تجربه‌های ادغام و خرید در صنعت تلکام ایران

نیمه‌شب ششم آبان ۹۶ مدیرعامل های‌وب ترجیح داد خودش خبر خرید پارس‌آنلاین را در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام منتشر کند. روزها و ماه‌های بعد معلوم شد همان‌طور که این خبر بدون واسطه منتشر شده، مذاکرات خرید نیز بدون حضور بازیگران حرفه‌ای عرصه خرید و ادغام صورت گرفته است. دست‌اندازها و مشکلاتی که بر سر راه های‌وب- و حتی دیگر فعالان این عرصه- به‌ خاطر این خرید ایجاد شد، بیش از همه به علت فقدان کسانی رخ داد که در دنیا بانک‌های سرمایه‌گذاری نامیده می‌شوند. گرچه حضور یکی از این مراکز در جریان راه‌اندازی اپراتور دوم تلفن همراه ایران با موفقیت همراه بود، اما در ادامه راه و برای نگارش پروانه‌های اپراتور سوم و شرکت مخابرات ایران از آنها استفاده نشد و به همین خاطر مشکلات متعددی پیش آمد. مشکلاتی که همچنان نیز ادامه دارد. تجربه خرید پارس‌آنلاین توسط های‌وب نشان داد نه تنها دولت علاقه‌ای به استفاده از یک Investment bank ندارد، حتی بخش خصوصی نیز تصور می‌کند به سادگی می‌تواند کارهای مربوط به ادغام و خرید را انجام دهد. این گزارش را بشنوید: [playlist artists="false" tracklist="false" ids="68477"] فروش برادر بزرگ‌تر مروری بر ساختار دولت در سال‌های گذشته روشن می‌کند وزارتخانه‌های متعددی در دوران‌های مختلف ادغام شده‌اند؛ اما وزارتی که امروز به نام ارتباطات و فناوری اطلاعات می‌شناسیم در هیچ وزارتخانه‌ای ادغام نشده است. با این حال، این وزارتخانه در میانه دهه ۸۰ تصمیم گرفت مهم‌ترین بخش خود یعنی تلفن ثابت و همراه را واگذار کند. واگذاری سهام مدیریتی شرکت مخابرات ایران به بخش غیردولتی را که از سال ۸۵ آغاز و در سال ۸۸ نهایی شد می‌توان اولین تغییر عمده در مالکیت یک شرکت ارتباطاتی در ایران دانست. هرچند برخی ناظران این واگذاری را مصداق کاملی از M&A (Mergers and acquisitions) نمی‌دانند. ۵۰ درصد به اضافه یک سهم شرکت مخابرات ایران در سال ۸۸ در معامله‌ای به ارزش حدود...