skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

بررسی وضعیت نیروی کار در صنعت ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران

مهندسان بیکار، صندلی‌های بی‌مهندس

میثم قاسمی تحریریه

۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۸

زمان مطالعه : ۴ دقیقه

شماره ۶۷

تاریخ به‌روزرسانی: ۱۷ اسفند ۱۳۹۸

رکود اقتصادی در ایران بیشتر می‌شود. این پیش‌بینی در روزهای اخیر به حقیقت پیوست و اعلام شد رشد اقتصادی کشور در ۹ ماهه سال گذشته منفی بوده است. در چنین وضعیتی اضافه شدن به صف بیکاران کاملاً قابل انتظار است؛ اما چرا بخش بزرگی از لشکر بیکاران در ایران را دانش‌آموختگان دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی تشکیل می‌دهند؟ آن هم در شرایطی که بسیاری از کسب‌وکارها همچنان مدعی‌اند نیروی متخصص مناسب در اختیار ندارند و حاضر به استخدام چنین افرادی هستند. تولید بیکار آمارهایی که به صورت دوره‌ای و منظم از سوی مرکز آمار ایران منتشر می‌شوند نشان می‌دهند در دوره ۲۰ ساله بین ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۵، به رغم ایجاد اشتغال برای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی و افزایش سهم اشتغال آنان از کل شاغلان، نرخ بیکاری نیروی کار دارای آموزش عالی از چهار به ۲۰ درصد افزایش یافته است. این در حالی است که شاخص کل بیکاری در این دوره از ۱/۹ به ۴/۱۲ رسیده است؛ یعنی در حالی که شاخص کل بیکاری ۴/۱ برابر شده، نرخ بیکاری دانش‌آموختگان پنج برابر شده است. بر اساس سیاست‌های تصویب‌شده در برنامه ششم توسعه، در سال پایانی این برنامه (۱۴۰۰) باید نرخ بیکاری فارغ‌التحصیلان به ۹ درصد کاهش یابد. اگر جمعیت فارغ‌التحصیلان دانشگاهی سالانه عددی بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار نفر باشد، برای تحقق برنامه ششم باید هر سال ۷۰ درصد ظرفیت اشتغال جدید به دانش‌آموختگان اختصاص یابد؛ به عبارت دیگر، متوسط نرخ رشد اشتغال دانش‌آموختگان دانشگاهی باید بیش از ۱۰ درصد باشد و سهم شاغلان دارای آموزش عالی باید از ۷/۲۳ در ابتدای برنامه ششم به ۹/۳۱ افزایش یابد که تحقق چنین اعدادی رشد اقتصادی بیش از هشت درصد را طلب می‌کند. این در حالی است که اکنون رشد اقتصادی ایران منفی است و حداقل در سال جاری چشم‌انداز مثبتی برای رشدهای با اعداد بالا وجود ندارد. یکی از مشکلاتی که در زمینه اشتغال...

شما وارد سایت نشده‌اید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.

وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

این مطلب در شماره ۶۷ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۶۷ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/255
میثم قاسمیتحریریه

    سال ۸۱ رشته مهندسی را رها کردم به شوق روزنامه‌نگاری. از همان سال تاکنون، در حوزه‌های مختلفی مانند سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، گردشگری، ورزشی و... در رسانه‌هایی مانند همشهری، حیات‌نو، توسعه، عصر ارتباط و... کار کرده‌ام. از میانه سال ۹۲ و پس از حدود ۳ سال دوری از حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات، به پیوست آمدم و دوباره روزنامه‌نگار این رشته شدم.

    تمام مقالات

    0 نظر

    ارسال دیدگاه

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    *

    برای بوکمارک این نوشته
    Back To Top
    جستجو